بررسی و مقایسه عناصر و هویت در شهرهای ایرانی_اسلامی قدیم با شهرهای جدید و تاثیر آن بر روحیات ساکنین شهرها.

شهرهای ایران در گذشته نشان دهنده فرهنگ و تمدن مردم آن منطقه بوده و نه صرفا مکانی برای ساخت و ساز و تجمع،شهرها با اهداف گوناگون و طبق اصول معین برای رسیدن به اهداف مشخص ساخته میشدند و از نم و ترتیب خاصی پیروی میکردند. شهر ها در حقیقت هویت ساکنان خود را به نمایش میگذاشتند.به همین دلیل در ساخت شهرها و خانه هاعلاوه بر توجه به اصول معماری و جغرافیایی منطقه به هویت و مذهب و اخلاق مداری نیز توجه میشد. در جهان امروز شهرها و خانه ها و در کل محیط های انسان ساز به سمت متحدالشکل شدن پیش رفته و نیاز مردم منطقه و هویت و نیازهای آنها نادیده گرفته شده. در این مقاله به مفهوم هویت و اخلاق در معماری پرداخته شده و ساخت و شکل شهرها و محیط های ساخته شده گذشته با امروزی مقایسه شده است.و به تاثیر به سزای معماری و شهر سازی بر روحیات مردمان منطقه تاکید شده. عناصر شهرهای ایرانی-اسلامی مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته و محیط های کنونی مقایسه شده است. نتایج حاصل از تحقیقات نشان میدهد عدم توجه به مسیله هویت و دین در ساخت محیط ها تاثیر پشم گیری بر روحیات مردم گذاشته است.

کلیدواژه ها:

شهرسازی ، هویت ، معماری ، ایرانی_اسلامی ، فرهنگ.