استفاده از سوپرجاذب ها در مدیریت بحران آب در بخش کشاورزی

  • سال انتشار: 1397
  • محل انتشار: هفتمین کنفرانس ملی مدیریت منابع آب ایران
  • کد COI اختصاصی: WRM07_239
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 504
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

حمید سودایی زاده

دانشیار گروه مدیریت مناطق خشک و بیابانی دانشگاه یزد

محسن دهقان چناری

دانشجوی رشته مدیریت مناطق خشک دانشگاه یزد

نرجس شیبانی

دانشجوی رشته شیمی فیزیک دانشگاه یزد

چکیده

ایران از نظر اقلیمی دارای آب و هوای خشک و نیمه خشک بوده که همواره دچار مشکلات ناشی از کمبود آب می باشد. بر اساس اطلاعات ثبت شده میانگین میزان بارندگی در سال آبی 95-96، 230 میلیمتر بوده که ازکاهش 3 درصدی نسبت به 48 سال گذشته برخوردار است. با توجه به محدودیت های منابع آب میزان راندمان استفاده از آب در کشور پایین بوده و بیشترین تلفات آب مربوط به بخش کشاورزی می باشد. یکی از مهمترینچالش ها در کاشت درختان افزایش توان ذخیره سازی آب در خاک و کاهش تبخیر جهت تامین آب مورد نیاز گیاه می باشد که این موضوع در مناطق خشک و نیمه خشک اهمیت فزاینده ای را به خود اختصاص داده است.هدف از این تحقیق مدیریت بحران آب با استفاده از سوپرجاذب ها در کشاورزی برای بهره وری بهتر و بیشتر محصولات و مروری بر مطالعاتی است که در این زمینه صورت گرفته است. استفاده از مواد سوپرجاذب به دلیل وجود گروه های آبدوست در شبکه پلیمری آن سبب نگهداری آب در داخل ساختمان شبکه ای پلیمر شده که این ویژگی باعث افزایش نگهداری آب در اطراف ریشه می شود و مشکل گیاه را در هنگام تنش خشکی برایدسترسی به آب رفع می نماید. استفاده از سوپرجاذب ها آب را در لایه های سطحی خاک نگه داشته و بعنوان منبعی برای نگهداری آب می توانند در فرایند مدیریت آب و آبیاری مورد استفاده قرار گیرند. همچنین استفادهاز سوپرجاذب ها نه تنها باعث افزایش بقا گیاه می شود بلکه می تواند باعث افزایش فرایند جوانه زنی، رشد گیاه، جذب مواد غذایی و افزایش میزان محصول شود. تحقیقات صورت گرفته در این زمینه نشان می دهد که استفاده از این ماده در کشورمان که دارای شرایط خشک و نیمه خشک می باشد، مقرون به صرفه بوده و می توان آن را جهت مدیریت آب در بخش کشاورزی مورد استفاده قرار داد.

کلیدواژه ها

پلیمر سوپرجاذب، کشاورزی، تنش آبی، مدیریت آب، بهره وری بیشتر محصول

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.