بررسی رابطه بین مصرف گاز طبیعی در بخش های مختلف و رشد اقتصادی در ایران (با استفاده از روش های تودا و یاماموتو و علیت گرنجر)

گاز طبیعی یکی از اصلی ترین عوامل تولید، جایگاه خاصی در رشد و توسعه ی اقتاصدی کشور دارد. همچنین با توجه به گستردگی منابع گاز در ایران و تاثیرات سو مصرف نهاده های انرزی بر آلودگی زیست محیطی، کنترل مصرف از اهمیت خاصی برخوردار است. در این مقاله با استفاده از دو روش گرنجری و تودا و یاماموتو، علیت گرنجری بین مصرف گ از طبیعی در بخش های مختلف اقتصادی (خانگی و تجاری، صنعت، نیروگاه ها و پالایشگاه ها) و رشد اقتصادی در ایران طی سال های 1351 تا 1395 بررسی شده است. نتایج حاکی از آن است که رابطه ی علیت گرنجری از مصرف گاز طبیعی در بخش های خانگی و تجاری، صنعت و نیروگاه ها به رشد اقتصادی وجود دارد در نتیجه مصرف گاز طبیعی در این بخش ها عامل رشد اقتصای بوده و بهترین حالت، استفاده از تجهیزات و ماشین آلات جدید و استاندارد بجای تجهیزات قدیمی است اما در بخش پالایشگاه ها رابطه علیت گرنجری از مصرف گاز به رشد اقتصادی دیده نمی شود و بنابراین می توان بدون تاثیر در رشد اقتصادی، مصرف گاز طبیعی را در پالایشگاه کاهش داد. از این رو هم در مصرف گاز صرفه جویی می شود هم اثرات زیست محیطی مخرب به خاطر مصرف بهینه گاز، کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

بخش های مختلف اقتصادی ، رابطه ی علیت گرنجری ، روش تودا و یاماموتا ، مصرف گاز طبیعی