هادی آقانژادبوذری - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری، دانشگاه هنر اسلامی تبریز،ایران
محمد تقی پیربابایی - دانشیار گروه معماری شهرسازی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، ایران

مراکز شهری در طول تاریخ کانون توجهات محل وقایع خاص شهری بوده به عنوان مهمترین بخش هر شهر همواره مورد توجه قرار گرفته است. ولی متاسفانه امروزه با افول کارکرد کیفیت مواجه هستند می بایست نسبت به کاهش معضلات ترافیکی زیست محیطی آنها از طرف دیگر نسبت به بهبود ارتقای روزافزون شرایط ترافیکی آنها اقدامات اساسی صورت گیرد. توسعه مبتنی بر حمل نقل همگانی(TOD)، به عنوان رهیافتی نوین در راستای کاهش معضلات ترافیکی مراکز شهری در بسیاری از کشورهای توسعه یافته می باشد. این رویکرد می تواند به عنوان ابزاری برای توسعه هوشمند پایدار، اعطا کننده سرزندگی به بستر رو به زوال درون شهری بسط دهنده شیوه زندگی مردم شهر، مورد توجه برنامه ریزان طراحان شهری قرار گیرد. روش این تحقیق توصیفی- تحلیلی می باشد گردآوری اطلاعات پیشینه نظری از طریق مطالعات بررسی کتابخانه ای صورت گرفته است .لذا در این پژوهش به بررسی مفاهیم مراکز شهری توسعه حمل نقل مبنا پرداخته می شود در نهایت شاخصه های موثر TOD استخراج راهکارهایی جهت ارتقا کیفیت مراکز شهری ارایه می گردد.

توسعه مبتنی بر حمل نقل همگانی حمل نقل عمومی مراکز شهری