نقش هوش هیجانی سازگاری اجتماعی در تبیین پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان متوسطه شهر کوهدشت

هدف: این پژوهش با هدف تعیین نقش هوش هیجانی سازگاری اجتماعی در تبیین پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان متوسطه شهر کوهدشت در سال تحصیلی 97 96 انجام گرفته شده است. روششناسی پژوهش: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی از نظر گردآوری داده ها توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر پسر متوسطه اول دوم که تعداد آنها برابر با 7998 نفر می باشد. حجم نمونه ای مورد نظر با استفاده از فرمول کوکران برابر با 367 نفر می باشد که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شده اند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد هوش هیجانی سیبر شرینگ، سازگاری اجتماعی شخصیت کالیفرنیا جهت سنجش پیشرفت تحصیلی از معدل پایان سال دانش آموزان استفاده شده است. پس از توزیع جمع آوری پرسشنامه ها، داده های مورد نظر با استفاده از نرم افزار SPSS-23 در دو سطح توصیفی استنباطی مورد تجزیه تحلیل قرار گرفتند یافته ها: یافته های تحقیق نشان می دهد که هوش هیجانی سازگاری اجتماعی توانایی تبیین پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان را دارند، همچنین بین هوش هیجانی، سازگاری اجتماعی مولفه های آنها با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه مثبت معنی داری وجود دارد.نتیجه گیری: بنابراین می توان نتیجه گرفت که جهت بهتر شدن وضعیت تحصیلی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان باید دو متغیر سازگاری اجتماعی هوش هیجانی بیشتر مورد توجه صاحب نظران تعلیم تربیت، معلمان والدین باشد.

کلیدواژه ها:

سازگاری اجتماعی ، هوش هیجانی ، پیشرفت تحصیلی ، دانش آموزان متوسطه