شهریار محمدکریمی - عضو انجمن علمی مهندسی و مدیریت ساخت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و
سیدمجتبی حسینعلی پور - عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی، دانشکده معماری و شهرسازی، گروه ساخ

ماهیت قراردادهای ساخت به گونه ای است که طرفین قرارداد منافع متضادی دارند. پیمانکاران عموماً به دنبال آن هستند که حتی المقدور، درآمد بیشتر با کمترین ریسک ممکن را داشته باشند؛ برعکس، کارفرمایان تا آنجاکه امکان پذیر هست و یا به صورت اجباری علاقه مند به حداقلِ پرداخت و انتقال تمام ریسک ، مخارج و هزینه ها به پیمانکاران هستند. در صورتی که هزینه اضافی در پروژه برای هر یک از طرفین به بار آید، قطعاً طرف مقابل را برای جبران آن متعهد می دانند. تاخیرات از مهمترین دلایل افزایش هزینه در پروژه های عمرانی محسوب می شود ولی متاسفانه شرایط عمومی پیمان در باب جبران خسارت ناشی از تاخیرات پیمانکار و کارفرما دارای کاستی هایی است و ریسک های افزایش هزینه ناشی از تاخیرات نیز به طور منصفانه در مفاد آن تخصیص داده نشده است. در این تحقیق به منظور اصلاح کاستی های شرایط عمومی پیمان از دیدگاه جبران خسارت تاخیرات و تخصیص منصفانه ریسک های افزایش هزینه ناشی از تاخیرات در مفاد آن، از نظر خبرگان صنعت ساخت استفاده شده است. نتایج مصاحبه با خبرگان در قالب پرسشنامه نشان می دهد که بازنگری در مفاد جبران خسارت ناشی از تاخیرات پیمانکار وکارفرما در شرایط عمومی پیمان ضروری است.

ادعا، تاخیر، پیمانکار، کارفرما، شرایط عمومی پیمان