بررسی نقش سبکهای تفکر در خودتنظیمی دانشجویان

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش سبک های تفکر در خودتنظیمی دانشجویان کارشناسی دانشگاه بیرجند بود. نمونه مورد بررسی در این پژوهش شامل 300 دانشجوی دانشگاه بیرجند 150 پسر 150 دختر بود که به روش خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل: پرسشنامه سبک های تفکر استرنبرگ پرسشنامه خودتنظیمی پینتریچ بود. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آماری تحلیل رگرسیون تحلیل واریانس یک راهه با نرم افزار spss انجام گرفت. یافته های حاصل از تجزیه تحلیل داده ها نشان داد که سبک های تفکر 11 درصد از واریانس یادگیری خودتنطیمی را تبیین می کنند همچنین سبک های تفکر قانونی قضایی با خودتنظیمی رابطه معنی دار داشتند اما در مورد سبک تفکر اجرایی رابطه معنی دار نبود. در نتیجه می توان گفت در برنامه های دانشگاه ها باید روش هایی گنجانده شود که از طریق آن ها دانشجویان قابلیت های چگونه آموختن را از طریق سبک فکری بیاموزند همچنین آنها را با مسایلی که در زندگی واقعی با آن ها مواجه می شوند درگیر سازند این امر می تواند مهارت خودتنظیمی را در دانش آموزان افزایش دهند.

کلیدواژه ها:

سبک تفکر ، خودتنظیمی ، نقش سبک تفکر