محدثه دره کی - دانشجوی کارشناسی روانشناسی دانشگاه بیرجند
لیلا طالب زاده شوشتری - عضو هیات علمی گروه روانشناسی دانشگاه بیرجند

اضطراب اجتماعی اختلال روانی مهمی است که در آن افراد از انجام کاری در حضور دیگران ترس دارند. افراد معلول به دلیل نقایص بدنی، در انجام برخی کارها ناتوان اند، لذا به نظر میرسد شانس ابتلای آنان به اضطراب اجتماعی بیش از دیگران باشد. تشخیص تحلیل وجود چنین ارتباطی میتواند، در جلوگیری از ابتلای معلولین یا درمان اضطراب اجتماعی آنان موثر باشد. لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه میان اضطراب اجتماعی معلولیت می باشد. پژوهش از نظر شیوه اجرا پژوهشی توصیفی همبستگی، با دو گروه افراد معلول عادی است. نمونه انتخاب شده 60 نفر است که 30 نفر دانشجو 30 نفر دیگر دانش آموز معلول هستند. انتخاب نمونه پژوهشی، به روش خوشه ای چند مرحله ای جمع آوری اطلاعات بر اساس پرسشنامه اضطراب اجتماعی جرابک انجام گردیده است. برای تحلیل یافته ها از ضریب همبستگی ایتا پیرسون، استفاده گردید. همبستگی بین وضعیت فرد به لحاظ معلول یا عادی بودن اضطراب اجتماعی، برابر با 0/207 میباشد؛ اما با توجه به مقدار معنی داری آزمون P=0.112رابطه بین این دو متغیر معنادار نیست. با توجه به نتایج به دست آمده، بین اضطراب اجتماعی معلولیت رابطه ای وجود ندارد؛ معلولیت فرد نمیتواند پیش بینی کنندهی اضطراب اجتماعی وی باشد.

اضطراب اجتماعی، معلولیت، دانشجویان