اثر بخشی آموزش مهارت حل اختلاف بر بهزیستی روانشناختی

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی آموزش مهارت حل اختلاف بر بهزیستی روانشناختی بود. پژوهش از نوع طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه متداول ترین طرح تحقیق شبه آزمایشی است شامل دو گروه است یک گروه آزمایشی یک گروه گواه. در تحقیق حاضر شامل کلیه زنان منطقه 21 تهران بوده اند که بر اساس فراخوان جهت شرکت در کارگاه آموزش مهارت حل اختلاف در سرای محله نفت در تهران دعوت شدند .در این تحقیق پس از فراخوان زنان منطقه 21 نمونه 30 نفره به روش داوطلبانه ساده از ثبت نام کننده ها انتخاب شدند در دو گروه 15 نفره به صورت آزمایش کنترل تقسیم شدند. مقیاس بهزیستی روان شناختی ریف 1980و بسته آموزشی مهارت حل اختلاف استفاده شد به منظور آزمون فرضیه های پژوهش از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده به عمل آمد. با توجه به نتایج با توجه به کنترل حذف آماری متغیرهای تصادفی کمکی پیش آزمون ها چون که برای متغیر بهزیستی روانشناختی سطح معناداری محاسبه شده از سطح آلفای 05 کمتر است.بنابراین محاسبه شده از لحاظ آماری معنادار است. اندازه اثر که در واقع مترادف با مجذور همبستگی r2 است برابر 142 می باشد. بدین معنی که حدود 14 درصد از تغییرات در نمره های پس آزمون بهزیستی روانشناختی به تاثیر آموزش مهارت های حل اختلاف مربوط است

کلیدواژه ها:

آموزش مهارت حل اختلاف ، بهزیستی روانشناختی ،