علیرضا عسگری مارانی - مدیرعامل شرکت سرمایه گذاری ملی ایران

بانکداری شرکتی در راستای تکامل بانکداری در جهان زمانی بیشتر مورد توجه قرار گرفت که بازارهای سرمایه از رشد زیادی برخوردار شده بودند. در کشور ما بانک ها با تاخیر به سمت بانکداری شرکتی گرایش پیدا نمودند. در سال 1358 رابطه بانک ها با شرکت ها به دلیل ملی شدن بانک ها قانون حفاظت توسعه صنایع ایران که شرکت ها را وارد طبقه بندی های خاصی می کرد، در یک تاریکی فرو رفت. در دوران جنگ تحمیلی رابطه بانک ها با شرکت ها به صورت معین تنظیم شده از سوی دولت یا مجلس بود بانکداری شرکتی مفهوم اجرایی خاصی پیدا نمی کند. بعد از جنگ در دوره بازسازی سازندگی، کم کم با روی کار آمدن بانک های خصوصی توجه به بانکداری شرکتی بیشتر شد. در دهه 80 با افزایش تعداد بانک های خصوصی موج جدیدی از اقبال به بانکداری شرکتی در نظام بانکی کشور پدید آمد. در کشورهای پیشرفته حجم بازار سرمایه معادل حجم تولید ناخالص داخلی آنان است، در حالی که در شرایط فعلی ایران حجم بازار سرمایه معادل نصف تولید ناخالص داخلی است. البته با نگاهی به گذشته در می یابیم که از سال 1384 این حجم رشد قابل قبولی داشته رو به تزاید گذاشته است. در کنار این نظام بانکی، کشور نیز در تمام ابعاد از رشد خوبی برخوردار بوده امروزه همردیف صنایعی همچون صنایع فولادی پتروشیمی از افتخارات کشور به حساب می آید.