سنتز نانو الیاف پلی وینیل پیرولیدون (PVP) /کلینوپتیلولیت به روش الکتروریسی

کلینوپتیلولیت یکی از زیولیت های طبیعی است که به دلیل خواصی همچون ظرفیت بالای تبادل یونی، غیر سمی وبی خطر بودن، فراوانی ارزان بودن کاربرد بالقوهای برای جذب فلزات سنگین از آب دارد. در این مطالعه نانوالیاف های پلی وینیل پیرولیدون (PVP) /کلینوپتیلولیت با استفاده از روش الکتروریسی سنتز شدند تاثیرپارامترهای غلظت محلول، ولتاژ ریسندگی فاصله ریسندگی بر مورفولوژی الیاف بررسی شد. الیاف هایالکتروریسی شده با استفاده از آنالیزهای میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) پراش پرتوی ایکس (XRD) وآزمون تعیین مساحت سطح ویژه (BET) مورد مطالعه قرار گرفتند. تصاویر میکروسکوپی نشان داد میانگین قطرالیاف در فاصله ریسندگی 15cm با افزایش ولتاژ ریسندگی، کاهش یافته ولی در فاصله 20cm با افزایش ولتاژریسندگی، افزایش یافته است. نانو الیاف در بهترین حالت از مورفولوژی خود در فاصله ریسندگی 20cm ولتاژریسندگی 13kV با میانگین قطر 182nm الکتروریسی شدند. نتایج XRD درستی ساختار را تایید کرد. مساحتسطح ویژه BET برای ذرات زیولیت کلینوپتیلولیت 20gr/2m نانو الیاف الکتروریسی شده 2m(2)/gr اندازه گیریشد. بعد از انجام عملیات اچ حرارتی نانو الیاف، مساحت سطح ویژه نانو الیاف به 5m(2)/gr افزایش یافت.

کلیدواژه ها:

الکتروریسی ، نانو الیاف ، کلینوپتیلولیت ، پلی وینیل پیرولیدون (PVP)