لارو درمانی maggot therapy )روشی کارا در درمان زخم های عفونی

امروزه استفاده از لاروهای مگسهایی مانند Cochliomyia hominovorax، Lucia sericata Phormia regina برای درمان زخمهای دیابتی، زخمهای بستر، زخمهای سرطانی، زخمهای حاصل از سوختگی، عفونت استخوان (استیومیلیت)، عفونتهای بعد از جراحی Carbuncle تحت عنوان لارو درمانی، به سبب دارا بودن مزایایی همچون عدم نیاز به جراحی، بستری شدن وبیهوشی بیمار نیز هزینه به مراتب کمتر آن نسبت به روشهای معمول پزشکی رو به افزایش است. لاروهای مذکور به هیچ وجه به قسمت های زنده بافت حمله نمی کنند اگر بر روی زخمی در مرحله Granulation قرار داده شوند، به علت عدم تغذیه ازگرسنگی تلف خواهند شد. در این روش، ابتدا تخم مگسها به وسیله مواد ضدعفونی کننده خاص ،ضد عفونی شده پس از ارزیابی کیفی جهت اطمینان از استریل بودن بر روی زخم عفونی قرار داده می شوند. در بزاق لاروها باکتری پروتیوس میرابیلیس، آنتی بیوتیک Allantoin آنزیمهای پروتیولیتیک خاصی وجود دارد که بر روی طیف وسیعی از باکتری های پاتوژن موثر است. لاروها همچنین آمونیاک تولید میکنند که خاصیت میکروب کشی بالایی داشته pH زخم را به حدود 8,5- میرساند که در این pH کلونیزه شدن باکتریها دچار مشکل شده بهبود زخم تسریع می گردد. در قسمت سر لاروها نیز موهای نوک تیز فراوانی وجود دارد که برخورد فیزیکی آنها با میکروبها، موجب نابودی بخش قابل توجهی از میکروبها میشود. لاروها موادی شبیه اینترولوکین هم ترشح میکنند که سبب تسریع بهبود زخم سنتز فیبروبلاستها میشود. علاوه بر این، تحرک فراوان لاروها سبب خون رسانی بیشتر به محل زخم شده زخم لحظه به لحظه کوچکتر می گردد.لارو درمانی بیماران دیابتی یک تا چهار ماه لارو درمانی بیماران غیر دیابتی سه تا نه روز به طول می انجامد.

کلیدواژه ها:

لارو درمانی ، زخم ، عفونی