تشخیص گونه مایکوپلاسما گالی سپتیکوم بوسیله mgc2- PCR با پرایمرهای اختصاصی در نمونه های بالینی

مایکوپلاسما گالی سپتیکوم به عنوان یکی از اصلی ترین پاتوژن های پرندگان ،خسارات اقتصادی فراوانی را به صنعت مرغداری وارد می کند. هدف اصلی این مطالعه شناسایی گونه مایکوپلاسما گالی سپتیکوم در نمونه های بالینی با استفاده از روش mgc-2 PCRمی باشد. برای بررسی تیتر سرمی، 18 فارم تخم گذار تجارتی فارم مادر گوشتی انتخاب تست RSA انجام گردید. جهت نمونه برداری برای(PCR(Polymerase Chain Reaction از 17 فارمی که در Agglutination Test) RSAT Rapid Serum) مثبت شده بودند، 10 فارم انتخاب 109 سوآپ استریل از شکاف کامی نای، کیسه هوایی ریه از هر فارم تهیه گردید. سه سوآپ از سه پرنده داخل یک لوله آزمایش حاوی یک سی سی PBS انداخته شد به آزمایشگاه منتقل گردید تا برای انجام PCR مورد استفاده قرار گیرد. دراین مطالعه، پرایمرهای اختصاصی برای ژن mgc-2 استفاده شد. پرایمرهای مورد استفاده برای ژن ذکر شده کاملا اختصاصی مایکوپلاسما گالی سپتیکوم می باشد با تمام مایکوپلاسما ها دیگر باکتریهای موجود در نای طیور قابل تفریق است. از 26فارم مورد آزمایش، 17 فارم در تست سرمی RSA مثبت شدند. محصول PCR تولیدی توسط پرایمرهای اختصاصی، در 10 فارم، 46 نمونه معادل 42/2 درصد در PCR باند 300 جفت بازی را برای همه سویه ها فیلدی بر روی ژل الکتروفورز تشکیل داد. Mgc-2 PCR با حساسیت بسیار بالا می تواند در تشخیص قطعی عفونت با مایکوپلاسما گالی سپتیکوم در آزمایشگاه به کار برده شود.

کلیدواژه ها:

مایکوپلاسما گالی سپتیکوم ، نمونه های بالینی ، PCR