بررسی خصوصیات ومیزان باروری کیستهای هیداتیک در شترهای ذبح شده در شهرستان ری

هدف: با توجه به شیوع کیست هیداتیک در انسان ودامهایی مثل شتر وعوارض فراوان آن در انسان برلی تعیین شیوع وباروری وشدت آلودگی کیست هیداتیک وهمچنین میزان زنده بودن پروتو اسکولکسهای موجود در کیستها این بررسی در کشتارگاههای صنعتی شهرستان ری انجام گردید. مواد روش کار: این مطالعه بصورت مقطعی در طی چهار فصل سال 86 وبر روی 250 راس شتر کشتار شده انجام شد. اندامهای کبد ریه طحال وکلیه های شترها با دقت مورد بازرسی ومعاینه از نظر وجود کیستها قرار می گرفت ودر فرم مخصوص شرایط سن جنس ونوع اندامهای آلوده وتعداد کیست در هر لاشه ثبت می شد. سپس با رنگ آمیزی حیاتی وبه روش Eosin Exclusive Test وجود یا عدم وجود باروری کیست وزنده بودن پروتواسکولکسها تعیین می شد. نتایج بحث: از250لاشه مورد بررسی %17/6شترها آلوده به کیست هیداتیک بودند. میزان آلودگی با افزایش سن رابطه مستقیم داشت که در شترهای بالای 10سال بیشترین ودر شترهای زیر 3سال کمترین میزان را داشت. نسبت کیست هیداتیک بارورواستریل وآهکی در شترهای آلوده به ترتیب %69و%16/4و%14/6بود. درصد باروری کیستهای ریوی%80 وکیستهای کبدی%61بود. میزان زنده بودن پروتواسکولکسهای کیست هیداتیک در شترهای الوده %67 تعیین گردید. که این میزان در کبد خیلی بالاتر از ریه بود.

کلیدواژه ها:

کیست هیداتیک.شتر