هیپوپلازی مینای دندان متعاقب بیماری دیستمپر ترمیم آن در یک قلاده سگ

سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,328

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

THVC16_0656

تاریخ نمایه سازی: 11 اردیبهشت 1398

چکیده مقاله:

هیپوپلازی مینای دندان به معنای عدم تشکیل کامل مینای دندان می باشد. این عارضه ممکن است به یک دندان محدود شده یا چند دندان را درگیر کند. عاج دندان مقاومت کمتری نسبت به مینای آن دارد به همین دلیل دندان هایی که دچار هیپوپلازی مینا می شوند، ضعیف تر بوده، زودتر دچار سایش می شوند نیز به مشکلاتی از قبیل ژنژویت پریودنتیت با سرعت بیشتری مبتلا می شوند گاهی عامل مستعد کننده برای این بیماری دیستمپر می باشد. در تابستان سال 1388 یک قلاده سگ نر از نژاد پودل سه ساله، به علت تغییر رنگ دندان ها زبر شدن سطح بعضی از دندان ها به درمانگاه ارجاع داده شد. پس از معاینه دهان عدم تشکیل مینای بعضی از دندان های نیش پیش جلب توجه نمود. با توجه به تاریخچه مشخص شد که بیمار در سن شش ماهگی از علایم تب، اسهال، استفراغ، عدم تعادل سفت شدن بالشتک های کف پاها رنج برده پس از انجام آزمایش های مربوطه بیماری دیستمپر تایید درمان شد. از آن پس دندان دچار هیپوپلازی گردید. جهت بررسی احتمال عدم تشکیل ریشه دندان یا جدایی ریشه از تاج دندان رادیوگرافی از ناحیه دهان دندان ها صورت گرفت. سپس ابتدا قسمت های درگیر مینای دندان با احتیاط بدون آسیب رساندن به عاج دندان برداشته شده با کامپوزیت پانسمان ترمیم شد. غذاهای سفت از رژیم غذایی حیوان حذف گردیده روزانه دو بار دندان های حیوان مسواک زده شد.بعد از گذشت شش ماه، حیوان به راحتی قادر به استفاده از دندان های ترمیمی شد.

نویسندگان

نیما وزیر

دستیار دوره تخصصی علوم تشریحی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران- ایران

فرخ رضاکبیر

دانشکده علوم تخصصی دامپزشکی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران- ایران

بیتا وزیر

دانشکده علوم تخصصی دامپزشکی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران- ایران

فرهنگ ساسانی

دپارتمان پاتولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تهران ایران