تاثیر نور بر بلوغ جنسی تولید مثل طیور

بسیاری از پرندگان بخصوص پرندگان اهلی فتوپریود هستند. بدین ترتیب که نور از طریق عصب بینایی چشم به قسمت قدامی غده هیپوفیز رفته سبب ترشح هورمن های آندروژنیک میشود. این مساله باعث فعالیت تولید بیشتر غده های تناسلی خواهد شد. حساسیت به دوره روشنایی در صورت فقدان چشمها ویا غده پینه آل نیز صورت میگیرد. گیرندههای نوری خارج شبکیه ای که مسیول پاسخ نور بر روی فعالیت جنسی هستند در قسمت شکمی میانی هیپوتالاموس قرار دارند احتمالاو نقش این گیرنده ها مهمتر از گیرنده های شبکیه میباشد. نروترنسمیترها، تنظیمکنندههای عصبی گونادوتروپین نقش مهمی در پاسخ در مقابل نور دارند. تحریک نوری به روش افزایش ساعات روشنایی روزانه مناسبترین روش میباشد که موجب پاسخ اندوکراین پرندگان به نور، توسعه گنادها تولید تخم بارور میشود. بیشترین تاثیر نور در جنس نر میباشد. نور مهمترین عامل محیطی میباشد که اسپرماتوژنز را کنترل می کند. این مساله با توجه به اندازه تاج هورمنهای موجود در پلاسما قابل اثبات است، اگرچه در جنس ماده تکامل تخمدانی با افزایش روشنایی تحریک میشود. برای بلوغ زودرس از نور قرمز زرد در حالی که برای بلوغ دیررس از نور آبی سبز استفاده میشود. نوردهی طولانی سبب وارد آمدن استرس افزایش سطح کورتیکوسترونها در خون شده تلفات بالایی را به همراه خواهد داشت. علاوه بر طول دوره نور، شدت نور هم مهم است. شدت نور اثری در زمان رسیدن به بلوغ جنسی ندارد ولی وزن تخمدانها تعداد فولیکولها را افزایش داده شدت زیاد آن سبب پرریزی عارضه کانی بالیسم میگردد.

کلیدواژه ها:

نور ، طیور ، تولیدمثل