عنوان مقاله )فارسی(گزارش یک مورد بیمار دچار دایسکشن آیورت تحت بای پس قلبی-ریوی

مقدمه: دایسکشن آیورت تیپ یک وضعیت تهدید کننده حیات نیازمند به مداخلات جراحی اورژانسی می باشد معرفی بیمار: بیمار خانم 57 ساله با شکایت درد قفسه سینه تنگی نفس به این مرکز مراجعه نموده است. بیمار بعد از بستری انجام آنژیوگرافی با تشخیص دایسکشن آیورت به صورت اورژانسی به اتاق عمل منتقل شد. بیمار بعد از بیهوشی عمومی استرنوتومی تحت کانولاسیونcentral قرار گرفت. پس از کنترل ACT اطمینان از زمان ACT بالای 450 با توجه به شرایط دایسکشن کانول وریدی سایز 34 در آیورت صعودی کانول وریدی دو مرحله ای داخل دهلیز راست قرار داده شد. سپس تحت بای پس قلبی ریوی قرار گرفت پس ازcross clamp کاردیوپلژی به صورت مستقیم داخل استیوم کرونرها تزریق شد در حین ترمیم قسمت پروگزیمال آیورت صعودی هایپوترمی بیمار با گرادیان درجه سانتیگراد با استفاده از مبدل دمای اکسیژناتور تشک جراحی ،کاهش دمای اتاق قرار دادن یخ اطراف سر بیمار به صورت موضعی شروع شد تا زمان شروع ترمیم قوس ایورت DHCA Hypothermic Circulatory Arrest) Deep) تا دمای 18 درجه سانتیگراد صورت گرفت. گاها برای برقراری پرفیوژن مغز حینDHCA کانولاسیون شریان براکیو سفالیک به صورت ACP(Antegrade Cerebral Perfusion صورت می گیردولی با توجه به شرایط بیمار موفق به استفاده از این تکنیک نشدیم. بهترین زمان برای DHCA 30 دقیقه گزارش شده است ولی با توجه به شرایط جراحی این زمان تا 38 دقیقه به طول انجامید در انتهای عمل Rewarming طی مدت 40 دقیقه از طریق مبدل دمای اکسیژناتور تشک جراحی دمای اتاق تا دمای 35 درجه انجام گرفت بیمار به مدت 20 دقیقه در دمای 35 درجه کنترل شد که گرم شدن به صورت یکنواخت در تمام نقاط بدن اتفاق بیافتد. در انتهای عمل بیمار با همودینامیک Stable از پمپ جدا شد در Follow up بیمار با شرایط خوب از بیمارستان ترخیص گشت. بحث نتیجه گیری: با توجه به شرایط اورژانسی بیمار دایسکشن آیورت،آمادگی تیم پرفیوژن از نظر علمی تجربه کاری بسیار حایز اهمیت می باشد که نیازمند تصمیم گیری صحیح در مواقع ویژه می باشد.