عقلانیت حقوقی دانشجو در فرهنگ دانشگاهی

این مقاله به چگونگی شکلگیری سوژه دانشجو در متون حقوقی مرتبط با وی در دانشگاه های دولتی ایران میپردازد. مطالعات موجود، نوعی نارضایتی، همراه با ابهام در دانشجویان را نسبت به حق حقوقشان نشان میدهند. سوژه ناراضی دانشجو، چگونه برساخته میشود چرا خود را ناتوان می یابد پرسش این است که این سوژه در دانشگاه های دولتی امروز ایران، از نظر حقوقی، چگونه سوژه ای است اگر بتوان چنین سوژه ای را شناخت، آنگاه میتوان گفت که دانشجوی ایرانی برساخته شده در متون حقوقی رسمی وزارت علوم، تحقیقات فناوری، بهطور منطقی، چه کنشهایی احتمالا خواهد داشت. در واقع، نیمرخی از شکل گیری عقلانیت در پرکتیس دانشجویان کاوش میشودکه از حقوق رسمی اعتبار یافته است. گویی آدمیانی که به دانشگاه وارد میشوند، در کوره این حقوق، به شکل سوژه هایی ویژه قالب زده میشوندیعنی شکل خاصی از روابط نهادین، در این افراد، درونی میشود. برای شناختن این سوژه، قوانین مرتبط با دانشجو، موضوع مطالعه هستند. این مطالعه، در واقع نوعی تبارشناسی حقوقی فوکویی است برای شناختن زوایای آشکار اما نادیده (خارج از توجه مطالعات پیشین) متمرکز بر اسناد دست اول حقوقی، به منظور شناخت عقلانیت سوژه حقوقی دانشجو پیشنهاد سیاستهایی برای خروج از فروبستگی های موجود در آن. در عمل، منشور حقوق دانشجویی اسناد مرتبط با آن بررسی شده است در نتیجه، دانشجو در این متن حقوقی، به شکل موجودی شناخته شده است با ذهن مطالبهگر، ناخودآگاه مجوزجو روحی مستاصل در جسمی بیگانه. کنش چنین موجودی، فروبسته بیسرانجام است یعنی مطالبات وی در هزارتوی مجوز جویی به استیصال بیگانگی از خود، دانشگاه جامعه می انجامد. سرانجام، برای رهایی از این وضعیت آسیب زا، سه سیاست کلی پیشنهاد شده است.

کلیدواژه ها:

عقلانیت ، منشور حقوق دانشجویی ، ذهن مطالبه گر ، ناخودآگاه مجوزجو ، روح مستاصل ، جسم بیگانه