تاثیر آموزش میدانی در ارتقای کیفیت آموزش دستیاران طب ایرانی

مقدمه یکی از چالشهای مهم فراروی آموزش دستیاران طب ایرانی ضعف در فراگیری اخذ مهارتهای بالینی تجربه محور است براساس بررسی های مختلف آموزش میدانی محور یکی از ابزارهای مهم در ارتقای فرایند آموزش در امور امور مختلف علمی می باشد که نقش بسزایی در ماندگاری آموخته ها کسب مهارت های بوز دارد. این مطالعه به بررسی اهمیت جایگاه تاثیر آموزش میدانی محور در ارتقا رفع مشکلات آموزشی دستیاران طب ایرانی می پردازد. روش کار در این مطالعه علاوه بر بررسی بالغ بر مقاله معتبر علمی مصاحبه با هشت نفر از خبرگان امر آموزش ژزشکی انجام شد. ایزار بررسی علاوه بر مطالعه استنادی چک لیست خوساخته باز بود که روایی ژایایی آن قبلا در مطالعات مشابه به تایید رسیده بود. نتایج نتایج این بررسی نشان داد آموزش میدانی نقش مهمی بر افزایش کیفیت آموزش دستیاران طب ایرانی خواهد داشت در این راستا ژیشنهاد می شود با توجه به اقلیم های مختلف کشور در رابطه با ژراکندگب بیماریها گیاهان دارویی عادات تغذیه ای مختلف با برنامه ریزی مناسب نسبت به آموزش دستیاران در حیطه های محیطی بصورت میدانی عمل شود.

کلیدواژه ها:

طب ایرانی ، آموزش میدانی ، چالش ها