آلاله علیرضایی - دستیار تخصصی پزشکی خانواده دانشگاه علوم پزشکی مشهد، دانشگاه علوم پزشکی مشهد

مقدمه:طب سنتی مجموعه ای از علوم نظری است که درتشخیص، پیشگیری درمان بیماری های جسمی روحی به کمک ما می آید. از دیرباز در ایران سابقه درخشانی دراین زمینه وجود داشته دانشمندان سرشناسی دراین علم ظهور کردند که آثار آنها مورد تدریس بزرگ ترین مراکز علمی جهان بوده است.باوجود این سابقه درخشان،این روش درمانی درکشور مغفول واقع شده لازم است در این زمینه اقدامات بیشتری انجام شود.روش:مطالعه حاضر مقطعی می باشد.برروی 50 نفر از دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد.انتخاب بصورت تصادفی ساده براساس لیست دانشجویان موجود در اداره آموزش بود.هیچکدام دوره طب سنتی را نگذرانده بودند. اطلاعات پس از ورود داده ها به نرم افزار spss16 با استفاده از شاخص های آماری توصیفی مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت.ابزار گردآوری دادها، پرسشنامه بود که روایی آن از طریق بررسی پژوهش های مشابه تایید شد. یافته ها: 76% شرکت کنندگان معتقدند از روشهای طب سنتی می توان در پزشکی نوین استفاده کرد.آنان علل عمده مراجعه مردم به این روش درمانی را محدودیت پزشکی نوین در درمان برخی بیماری ها، هزینه ها عوارض کمتر این روش درمانی نیز دردسترس بودن آن دانسته اند تاکید داشتند انجام خدمات طب سنتی باید تحت نظارت وزارت بهداشت توسط افراد باتجربه دارای مجوز صورت گیرد. نتیجه گیری:یکی از دلایل کم توجهی پزشکان به این شیوه درمان،فقدان شواهد علمی کافی درمورد تاثیرات آن در درمان بیماریها می باشد.مطالعات بیشتر در رابطه با تاثیرات درازمدت آن انتشار نتایج پژوهش در قالب دستورالعمل های کشوری لزوم پزشکان به رعایت آن،در توسعه این روش درمانی موثرخواهد بود.برگزاری مرتب دوره های آموزشی جهت پزشکان تبلیغات روش های طب سنتی در رسانه ها نیز قرار گرفتن خدمات طب سنتی تحت پوشش بیمه می تواند به گسترش این دانش ارزشمند درکشور کمک نماید.

راهکار، طب سنتی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد