بررسی سوگ مزمن در والدین کودکان مبتلا به سرطان در مرکز آموزشی درمانی کودکان تبریز 1397

مقدمه اهداف: سرطان بعنوان یکی ازبیماری های رایج در کودکان است که عواقب کوتاه بلندمدت جسمی روانی آن کودکان والدین را درگیر مینماید. توجه به سوگ، بعنوان یکی از عناصر جدایی ناپذیر بیماری های مزمن، در این مددجویان اهمیت چشمگیری دارد. هدف این مطالعه بررسی سوگ مزمن در والدین کودکان مبتلا به سرطان در بیمارستان کودکان تبریز می باشد.روش ها مواد: در این مطالعه توصیفی مقطعی، 83 والد( 60 مادر 23 پدر) کودک مبتلا به سرطان در بیمارستان کودکان تبریز پرسشنامه سوگ مزمن کندال را با سه زیرمقیاس تناقض(8 گویه)، اندوه(7 گویه) کنار آمدن(3 گویه) بود، درطی تابستان 96 تا تابستان 97 تکمیل نمودند. نمره گذاری براساس مقیاس لیکرت درجهای انجام گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS.ver21 آمار توصیفی استنباطی تحلیل گردید.یافته ها: میانگین سنی والدین 35/21±8/95 بیشترین تعداد(%54) تحصیلات دیپلم داشتند. میانگین نمرات در زیرمقیاس تناقض39/55±9/34، اندوه 40/30±7/37، کنار آمدن 13/96±3/76 نمره کلی 93/81±13/98 بود. 66(%79/52) والد دارای سوگ مزمن 17(%20/48) والد احتمال سوگ مزمن داشتند. بین نمرات کلی سوگ مزمن عوامل دموگرافیک مانند سن والد، سن کودک، مدت زمان تشخیص، سطح تحصیلات والد، جنس والد نوع سرطان ارتباط معنی داری نبود.بحث نتیجه گیری: نتایج نشان داد، همه والدین کودکان مبتلا به سرطان، احتمال سوگ یا سوگ مزمن داشتند؛ از آنجا که حمایت جسمی، روانی مالی خانواده ها میتواند از بروز مشکلات روانی مانند افسردگی بکاهد، پیشنهاد می شود مراقبین مدیران حوزه سلامت، زیرساخت های لازم جهت حمایت بیشتر از خانواده های کودکان مبتلا به سرطان را فراهم نمایند.