بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر خودکارآمدی امید به زندگی سالمندان مبتلا به سرطان

مقدمه: افزایش چشمگیر سرطان طی سالهای اخیر در تمام کشورها به طوری است که سازمان بهداشت جهانی پیشبینی کرده آمار 14 میلیون مبتلا به سرطان در سال 2012 به 27 میلیون نفر در سال 2030 خواهد رسید. این سازمان کشورها را از نظر رتبه بروز سرطان تقسیم بندی کرده ایران را در رده چهارم از پنج رده قرار داده است.مواد روش روش پژوهش نیمه آزمایش با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه گواه بود که تعداد 30 نفر آزمودنی به روش نمونه گیری در دسترس در گروه های 15 نفره آزمایش گواه گماره شدند. طرحواره درمانی طی ده جلسه به مدت دو ساعت بر روی گروه آزمایش انجام پذیرفت سپس پسآزمون اجرا شد. داده ها به کمک روش آماری تحلیل کواریانس تحلیل شدند.نتایج نتایج نشان داد که خودکارآمدی امید به زندگی گروهی که طرحواره درمانی را دریافت کرده بودند به طور معناداری بیشتر از گروهی بود که طرحواره درمانی را دریافت نکرده اند.بحث نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده میتوان نتیجه گرفت که طرحواره درمانی بر خودکارآمدی امید به زندگی سالمندان مبتلا به سرطان تاثیر داشت.