مقایسه مهارت مثبت اندیشی و سبک های حل مسیله در دانش آموزان دختر و پسر مقطع سوم متوسطه شهر زاهدان

هدف از پژوهش حاضر مقایسه مهارت مثبت اندیشی و سبک های حل مسیله در دانش آموزان دختر و پسر مقطع سوم متوسطه شهر زاهدان بود. طرح پژوهش حاضر توصیفی از نوع علی- مقایسه ای است. جامعه آماری پژوهش عبارت است از کلیه دانش آموزان دختر و پسر شهرستان زاهدان که در سال تحصیلی 1397- 1396 در دوره سوم دبیرستان مشغول به تحصیل بوده اند. نمونه پژوهش حاضر که تعداد 60 دانش آموز (30 دختر و 30 پسر) به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه مثبت اندیشی اینگرام و ویسنیکی (1988)، مقیاس شیوه های حل مسیله (PSS) بود. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها، از آزمون t برای مقایسه میانگین دو گروه مستقل استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد که بین میانگین نمرات گروه دختران و پسران در پرسشنامه مهارت مثبت اندیشی تفاوت معنادار در سطح 99% وجود دارد. همچنین بین میانگین نمرات دختران و پسران در مولفه های اعتماد در حل مسیله و سبک اجتناب در سطح اطمینان 95% تفاوت معناداری وجود ندارد؛ ولی در نمره کل پرسشنامه و مولفه های درماندگی در حل مسیله، مهار گری حل مسیله، سبک خلاقیت و سبک گرایش تفاوت معنادار وجود دارد. با توجه به یافته های پژوهش برگزاری کارگاه های آموزش مهارت حل مسیله و مهارت های مثبت اندیشی برای دانش آموزان موثر است.

کلیدواژه ها:

مهارت مثبت اندیشی ، سبک های حل مسیله ، دانش آموزان دختر و پسر متوسطه