ارزیابی بهسازی و ارتقاء زیرساخت های محلات شهری (مطالعه موردی منطقه 20 شهر تهران)

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 657

فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CCIVIL04_139

تاریخ نمایه سازی: 3 اردیبهشت 1398

چکیده مقاله:

بافت های سنتی و با ارزش تاریخی به عنوان جزیی از فرهنگ جامعه محسوب می شوند. بنابراین حفظ و احیای آنها در واقع عامل اصلی در حفظ ارزش ها و اصول بنیادین جامعه است. وقتی به تهران قدیم می نگریم افسوس می خوریم چرا بسیاری از ساختمان هایی که می توانستند به شهر تشخص ویژه ای دهند دیگر وجود ندارند و آنچه باقی مانده نیمه ویران و در حال زوال است. بافت های کهن شهری به عنوان نشانه ی هویتی در شهرها محسوب می شوند. این بافت ها به خاطر فرم ارگانیک شبکه معابر، از نفوذپذیری اندکی برخوردارند. از طرف دیگر هجوم خودرو در شهرها و تقاضای روزافزون آن تهدیدی جدی برای محیط زیست و بافت های کهن شهری محسوب می شود. محلات و بافت های قدیمی به عنوان کانون اولیه زیست ساکنان شهرها نقش تاثیر گذاری در حیات شهروندان داشته اند. با ورود مدرنیسم این محلات فرصت انطباق با شرایط موجود را نداشته و رو به فرسودگی رفته اند. بازآفرینی از طریق بهبود حیات محیطی، اقتصادی و اجتماعی شهر حاصل می شود و طیف وسیعی از فعالیت ها را توصیف می کند که زندگی جدیدی به مناطق فرسوده و کهنه اعطا می کند و بدین اساس باعث تجدید حیات ساختمان ها، زیر ساخت ها، تاسیسات شهری و محیط ساخته شده می شود. با توجه با موارد فوق با رویکردهای اجتماعی و مدیریت بحران در این محلات ضرورت انجام این پژوهش دوچندان شده است. برهمین اساس هدف اصلی پژوهش حاضر ارزیابی بهسازی و ارتقاء زیرساخت های محلات شهری در منطقه 20 تهران با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی می باشد. نتیجه پژوهش نشان می دهد ضعف مدیریت شهری و شیوه های فعلی بسیار ناکارآمد در بافت های فرسوده به علت عدم برنامه ریزی منسجم و عدم همکاری لازم از سوی دستگاه های متولی توفیق چندانی در زمینه بهسازی و ارتقاء زیرساخت های محلات شهری در بافت های فرسوده منطقه 20 حاصل نشده است. همچنین باعث شده طرح ها و برنامه های اجرا شده در زمینه بهسازی و نوسازی شهری در این منطقه از کارایی و اثربخشی لازم برخوردار نباشد. همچنین سوء مدیریت و نظارت کارشناسان امر و عدم توانایی مالی ساکنین بر میزان مشارکت مردم در زمینه بهسازی و ارتقاء زیرساخت های محلات شهری تاثیر بسزایی می تواند داشته باشد.

کلیدواژه ها:

مدیریت شهری ، بهسازی ، زیرساخت های محلات شهری ، منطقه 20 تهران

نویسندگان

فریبرز خوشبخت

دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی (ره) شهرری

پروانه زیویار

دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی (ره) شهر ری، تهران، ایران

علی سیستانی پور

استادیار گروه زمین شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی (ره) شهر ری، تهران، ایران