بررسی و مقایسه روش های مدل سازی تصادفات به کمک سیستم های اطلاعات جغرافیایی

در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه که جمعیت شهری افزایش یافته است، شهرها بدون برنامه های کافی شهری رشد کرده اند و در پی آن مشکلات حمل و نقل شهری هم گسترش پیدا کرده اند. یکی از این مشکلات، تصادفات ترافیکی است که نقش برجسته ای در زندگی قربانیان و خانواده هایشان ایفا می کند. برای بررسی تصادفات از مدل های توصیفی مختلفی استفاده می شود. از بین مدل های متعدد و روش هایی که می تواند برای تحلیل تصادفات و میزان تصادف در یک نقطه جغرافیایی در طول زمان استفاده شود، سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) یکی از بهترین ها است. پژوهش حاضر به بررسی و مقایسه انواع مختلف مدلسازی حوادث ترافیکی با استفاده از سیستم های اطلاعات جغرافیایی می پردازد، که تاکنون انجام شده است. در همین راستا روش های چگالی کرنل، رگرسیون kriging، خودهمبستگی مکانی و رگرسیون وزنی جغرافیایی (GWR) مورد بررسی قرار گرفت. مزیت این روش ها ایجاد مدل های آماری است که نسبت به کاربرد عمومی GIS درک کامل تری از تصادفات و داده های آن می دهد. این روش ها می توانند به مقامات تصمیم گیر ترافیکی کمک کنند تا سریعتر نقاط حادثه خیز و خطرناک را در یک شبکه شناسایی کرده و در نهایت، آنها را به طور موثرتری اولویت بندی کنند و بودجه و منابع محدود خود را به رفع آنها اختصاص دهند.

کلیدواژه ها:

حداکثر مدل سازی تصادفات رانندگی ، سیستم اطلاعات جغرافیایی ، روش چگالی کرنل ، خودهمبستگی مکانی ، رگرسیون وزنی جغرافیایی