بررسی مزایا و معایب غشاهای شبکه آمیخته برپایه ی پلیمر پبکس و اصلاح عیوب این غشاها با استفاده از مایع های یونی به منظور جداسازی CO2 از گازهای غیر قطبی سبک
- سال انتشار: 1397
- محل انتشار: پنجمین کنفرانس بین المللی پژوهش کاربردی در شیمی و مهندسی شیمی با تاکید بر فناوری های بومی ایران
- کد COI اختصاصی: CBGCONF05_284
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 933
نویسندگان
گروه مهندسی شیمی، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
استاد تمام، گروه مهندسی شیمی، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
استادیار، گروه مهندسی شیمی، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه اراک، اراک، ایران
چکیده
اگرچه جداسازی گازی با استفاده از غشاها، مزایای فراوانی دارند اما به دلیل مشکلاتی که بسیاری از غشاهای مرسوم با آن مواجه هستند، استفاده از غشاهای ارتقا یافته، به منظور رفع عیب هایی که مانع از کاربردی شدن غشاها در صنعت جداسازی می گردند، بسیار مهم می باشد. بدین منظور بعد از سالها استفاده از غشاهای پلیمری به عنوان رایج ترین غشاهای جداسازی گازی، محققان به ساخت غشاهای شبکه آمیخته متشکل از یک بخش آلی و یک بخش معدنی روی آوردند که در مقایسه با غشاهای پلیمری اولیه، عملکرد بسیار مطلوب تری را نشان دادند. با توجه به اینکه غشاهای شبکه آمیخته نیز دارای نقص هایی بودند، در ادامه ی تحقیقات، محققان با استفاده از روش های مختلف به اصلاح این غشاها پرداختند. یکی از کارآمدترین روش های اصلاح غشاهای شبکه آمیخته ی دو جزیی، استفاده از مایع های یونی در شبکه ی پلیمری است. در این مقاله هدف بررسی تاثیر مایع های یونی بر تراوایی و گزینش پذیری غشاها، علی الخصوص غشاهای شبکه آمیخته می باشد. استفاده از مایع یونی اغلب باعث بهبود چشمگیر تراوایی و گزینش پذیری غشاها می گرددکلیدواژه ها
غشا، شبکه آمیخته، پلیمر، جداسازی گازی، نانوذره، مایع یونیمقالات مرتبط جدید
- ساخت و مشخصه یابی هیدروژلهای درجا تشکیل شونده بر پایه فیبروئین ابریشم
- بررسی تاثیر افزودنی های مختلف بر مورفولوژی پوشش الکترولس نیکل روی فولاد ۳۰۴
- تحلیل و بررسی الگوی انتشار گازهای خروجی از فلر واحد الفین پتروشیمی گچساران به کمک نرم افزار Phast
- بررسی تجربی پایداری شعله در یک مشعل متخلخل استوانه ای دارای پیش مخلوط کننده
- بررسی جذب گاز کربن دی اکسید توسط نانو کره های سیلیکای متخلخل عامل دار شده با آمین
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.