بررس غشاهای ماتریس آمیخته در راستای جداسازی CO2/CH4

دی اکسید کربن یکی از مهم ترین گازهای اسیدی در گاز طبیعی به شمار می رود. این گاز در حضور آب به شدت خورنده بوده و به خطوط لوله آسیب رسانده،. همچنین منجر به کاهش ارزش حرارتی و شکل گیری هیدرات گازی می گردد.از این رو به منظور حذف گاز اسیدی از جریان های گازی روش های متداولی چون: جذب، دفع، تقطیر و تکنولوژی های کرایوژنیک وجود دارند که این متد ها در کنار عملکرد بالای جداسازی شان با مشکلاتی از قبیل: مسایل زیست محیطی، مصرف انرژی بالا و ... همراه می باشند.از این رو محققان درصدد یافتن یک متد توسعه یافته که علاوه بر عملکرد بالای جداسازی پوشاننده مشکلات متد های قبلی باشد برآمدند. بنابراین غشا به عنوان یک تکنولوژی جدید، توسعه یافته، اقتصادی و دوستار محیط زیست برای شیرین سازی گاز طبیعی یا حذف گاز اسیدی ظهور کرد. زان پس ساخت غشایی بدون نقص همراه با عملکرد بالای جداسازی و قابلیت غلبه برحد کران بالای رابسون به یکی از چالش های مهم در راستای بررسی و ساخت غشاهای مختلف برای محققان تبدیل شد. در این راستا خلاصه ای از مفاهیم بنیادی و انواع مختلفی از متد های آماده سازی غشای ماتریس آمیخته با پرکن های معدنیه مختلف که طی سال های متمادی در زمینه جداسازی گازی مورد مطالعه قرار گرفته اند مورد بحث و بررسی قرار می گیرند.

کلیدواژه ها:

دی اکسید کربن ، غشای ماتریس آمیخته ، پرکن های معدنی