تاثیر فیزیوگرافی و لیتولوژی حوضه بر شکل گیری رواناب های سطحی و بررسی عملکرد سد در کاهش دبی سیلاب خروجی

در بیشتر حوضه های آبریز، دبی مقطع اصلی رودخانه تحت تاثیر دبی ورودی از رودهای فرعی اتصال یافته و سدهای احداث شده در طول مسیر خود می باشند. شرایط فیزیوگرافی و لیتولوژی حوضه نیز از این میان مستثناء نمی باشند. در این پژوهش هیدروگراف های سیلاب برای ایستگاه های مختلف در دوره ی بازگشت های متفاوت به منظور بررسی عملکرد سد و اثرات پارامترهای فیزیوگرافی ولیتوگرافی حوضه، ترسیم یافته مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته اند. دبی زمان اوج هیدروگراف های با دوره بازگشت 25، 50، 100 و 200 ساله برای حوضه بالادست سد سیوند (ایستگاه تنگ بلاغی) و حوضه پایین دست آن (ایستگاه دشتبال) با توجه به سازه سد به گونه ای طراحی و اجرا گردیده که توانایی کنترل سیلاب هایی که در طول این دوره بازگشتها را کنترل نموده و توان استفاده مطلوب از سیلاب های برآورد شده را نیز در بر خواهد داشت. دریاچه ی مخزن سد با ذخیره ی بخش قابل توجهی از سیلاب و به تعویق انداختن زمان تخلیه آن در حوضه ی پایین دست، پارامترهای هیدرولیکی سیلاب را بهبود می بخشد و از نیروی ویرانگر آن می کاهد.

کلیدواژه ها:

هیدروگراف ، رواناب سطحی ، اثر فیزیوگرافی و لیتولوژی