ارزیابی بکارگیری سامانه های کنترل هوشمند در پارکینگ های کامیون های ترانزیت (تیر پارک ها) (مطالعه موردی کریدورهای ترانزیتی ایران)

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 794

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CAEL01_019

تاریخ نمایه سازی: 3 اردیبهشت 1398

چکیده مقاله:

امروزه جابجایی کالا و حمل بار توسط مدهای مختلف حمل و نقلی به دلیل رونق اقتصادی جوامع بشری رشد چشمگیری داشته است. جابجایی کالا و بار توسط کامیون های ترانزیت همواره با سختی های خود از قبیل پیدا کردن جایگاه مناسب و ایمن جهت استراحت در مسیرهای طولانی روبرو بوده است. هدف از این مقاله بهبود جایگاه های استراحت و پارک به وسیله هوشمند سازی پارکینگ های ترانزیت (تیر پارک ها) جهت فراهم کردن آسایش و رفاه بیشتر، جلوگیری از ازدحام کامیون ها در کنار جاده ها و تمرکز آنها در یک مکان، دسترسی سریع رانندگان به خدمات مورد نیاز، کاهش تصادفات جاده ای و افزایش ضریب ایمنی، کاهش اتلاف وقت، ارایه اطلاعات جاده ای و جلوگیری از آلودگی زیست محیطی می باشد. در ایران حمل کالا های ترانزیت از طریق کریدورهای جاده ای از اهمیت بالایی برخوردار بوده لذا با استفاده از علایم و نمایشگرهای متغیر خبری در بالای ردیف های پارکینگ ترانزیت ها، می توان به رانندگان اطلاعات لازم را برای امکان پارک خودرو خود در یک ردیف پارکینگ، که در آن سایر کامیون های مشابه با زمان خروج یکسان هستند، ارایه نمود. این روش کمک بسزایی در جلوگیری از ازدحام کامیون های ترانزیت در هنگام ورود و خروج و کاهش زمان و آلودگی زیست محیطی می کند. در این مقاله به منطقه آزاد ماکو (مرز بازرگان) پرداخته شده که روزانه به میزان 1000 کامیون ظرفیت تردد دارد ولی بدلیل زمانبر بودن ترخیص و کمبود پارکینگ حدود 350 تا 500 کامیون ترانزیت از مرز بازرگان تردد دارند که با اجرای سیستم کنترل هوشمند پارکینگ های ترانزیت در آن منطقه و آمار گیری از تعدادی راننده کامیون، نسبت به موقعیت تیر پارک به گمرک میزان 54%راضی و 46% ناراضی ، در آگاهی از استفاده سیستم هوشمند میزان 8%راضی و 92% ناراضی، در خصوص هزینه پارکینگ هوشمند میزان 33%راضی و 67% ناراضی ، در امنیت پارکینگ میزان 94%راضی و 6% ناراضی ، ایمنی در ورودی و خروجی پارکینگ میزان 68%راضی و 32% ناراضی ، در میزان کاهش وقت تلف شده در پیدا کردن پارکینگ و خروج از پارکینگ میزان 100%راضی و نسبت فضای کافی برای پارک در پارکینگ میزان 94%راضی و 6% ناراضی بوده .

کلیدواژه ها:

پارکینگ های ترانزیت ، تیر پارک ها ، هوشمند سازی پارکینگ ترانزیت ، سامانه های کنترل هوشمند

نویسندگان

کامران رحیم اف

استادیار گروه ترابری ،دانشگاه پیام نور، صندوق پستی ۳۶۹۷_۱۹۳۹۵ تهران ایران

پیام غفاری

دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی حمل و نقل، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب