تناسب آیه امامت حضرت ابراهیم در سوره بقره با فضای نزول سوره
محل انتشار: فصلنامه پژوهش های قرآنی، دوره: 22، شماره: 84
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 523
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JQR-22-84_006
تاریخ نمایه سازی: 18 اسفند 1397
چکیده مقاله:
قرآن کریم موضوع امامت حضرت ابراهیم (ع) را در آیه 123 سوره بقره مطرح کرده است، که به علت اهمیت این موضوع، مناسبت آن با سوره بقره بررسی شده است. مقاله پیش رو ضمن تاریخ گذاری سوره بقره، با بهره گیری از گزاره های درون متنی شامل سیاق، غرض آیات و محورها، موضوعات مشابه با سوره قبلی، و گزاره های برون متنی شامل گزارش های سیره، روایات ترتیب نزول و اسباب نزول، مقطع زمانی نزول آن را در ابتدای ورود پیامبر به مدینه (قبل از جنگ بدر) که دوران تشکیل حکومت اسلامی و استقبال مردم از دین اسلام بود، به دست آورده است. و در ادامه با بررسی امامت حضرت ابراهیم (ع) و تشریح مناسبت آن با شرایط و مقتضیات تاریخی زمان نزول سوره بقره، در نهایت به این نتیجه رسیده است که جهت این آیات، پایه گذاری اسلام به دست حضرت ابراهیم (ع) می باشد که به جاودانه شدن دین اسلام منتهی می شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فرزانه بیات
دانشجوی کارشناسی ارشد
مهدی جلالی
دانشیار دانشگاه فردوسی مشهد
عباس اسماعیلی زاده
دانشیار دانشگاه فردوسی مشهد