کارکردگرایی نقش و زندگی پس از مرگ

کارکردگرایی نقش، یکی از روایت های کارکردگرایی در فلسفه ذهن معاصر و اززیرشاخه های کارکردگرایی نقش علی است. بر اساس این روایت، برخی حالات وویژگی های نفسانی، مرتبه دوم و کارکردی (به معنای علی) معرفی شده و برتحویل ناپذیری آنها به تحقق گرهای مادی یا غیرمادی نقش های یادشده تاکید می شود.به طور ویژه کارکردگرایی نقش در توصیف رابطه حالات نفسانی و حالات بدنی ومغزی، از مفهوم مابعد طبیعی تحقق استفاده می کند. این مقاله پس از ارایه شرحیمختصر از مولفه های محوری کارکردگرایی نقش و به ویژه روایت مادی انگارانه آن،استدلالی در جهت نشان دادن ناسازگاری درونی مادی انگاری مبتنی بر کارکردگرایینقش ارایه کرده است. سپس با اشاره به اینکه کارکردگرایی نقش مستلزم مادی انگارینیست، کوشیده است با نادیده انگاشتن ناسازگاری یادشده، تاثیر پذیرش کارکردگرایینقش را بر مسیله امکان زندگی پس از مرگ بررسی کند و به برخی از مزایا و نیزدشواری های صورت بندی زندگی پس از مرگ بر اساس کارکردگرایی نقش بپردازد.

کلیدواژه ها:

کارکردگرایی نقش ، زندگی پس از مرگ ، مادی انگاری حالات نفسانی ، رابطه تحقق