شخص کامل از دیدگاه فخر رازی

فخر رازی نفوس انسانى را هم به لحاظ جوهر و هم از جهت سیر الى الله و پای بندی عملىو نظری به آموزه های دینى همچون هرمى مى داند که شخص کامل در راس آن قرار دارد. او کمال انسان ها را مرهون دو دسته امور تکوینى و تشریعى، و شرط رسیدن به آن رااستعداد ذاتى نفس م ىداند. انسان کامل در الگوی فخر رازی، تجلى گاه انوار کبریایى،واقف به اسرار آفرینش عوالم امر و خلق، پیوسته به انوار عالم قدسى و ارواح مجرد است.چنین انسانى در پرتو آموزه های وحیانى و رشد عقلانى، نفس خویش را در همه جنبه ها(قوا) به کمال رسانیده است. وی وجود انسان کامل را در هر زمانى ضروری، و او را شرط رسیدن دیگر انسا نها به سر منزل مقصود مى داند. دیدگاه رازی در این زمینه کاملاشبیه دیدگاه امامیه در مسیله امامت است تا آنجا که وی امام معصوم امامیه را از مصادیق انسان کامل مى داند. از دیدگاه ایشان ارواح ضعیف با پیوند و محبتى که با ارواح کامل برقرار مى کنند، به واسطه آنها محل بروز انوار الهى خواهند شد. در این نوشتار به بررسىتوصیفى - تحلیلى جایگاه انسان کامل در اندیشه فخر رازی پرداخته ایم.

کلیدواژه ها:

انسان کامل ، فخر رازی ، نفس ، کمال