بتریه و اندیشه تقصیر

جریان اهل تقصیر بر گروهى از شیعه که در نیمه سده دوم و در کوفه فعالیت مى کردندو با پیش آمدن شرایط اجتماعى و سیاسى از رجوع کامل به امام خودداری کردند اطلاقمى شود. آنان که برخى اصحاب امام باقر و امام صادق 8 نیز بودند، نگرشى متفاوتبه مسیله امامت داشتند و به عنوان عقب ماندگان اعتقادی شیعه، قدرت امام برعلومسماوی و عصمت امام را انکار مى کردند. آنان پس از ظهور زیدیه با گرایش به اینایتلاف، با پذیرش نظریه امامت مفضول، در برخى از عقاید با آنان همسو شدند و بتریهرا که یکى از بزرگ ترین جریان های تقصیر است تشکیل دادند. در بررسى احادیث وروایت های بتریه و مقصره و مقایسه بین آن دو، به نظر نمى رسد همه شخصیت های بتریهاز منظر احادیث دارای گرایش های همگون بوده و یک حلقه نظام مند مرتبط با اندیشهتقصیر را تشکیل داده باشند؛ چون در میان بتریه افرادی مورد لعن امام قرار گرفته اند وتنها گروهى از دید امام توانایى شناخت و هدایت داشته اند.

کلیدواژه ها:

بتریه ، زیدیه ، جریان تقصیر ، امامت مفضول