بررسی و نقد دیدگاه ها درباره غیبت مخالف

یکی از پرسش های مطرح در حو زه فقه خلافی آن است که آیا غیبت مخالفان و منکران و لایت رواست یا غیبت آنان،همچون شیعیان که در اصطلاح فقیهان امامیه، مومن نامیده می شوند، ممنوع و نارواست دراین باره دو دیدگاه میانفقیهان امامیه وجود دارد: برخی فقیهان پیشین و عده ای از معاصران قایل به جواز غیبت آنان شده اند و درمقابل،عده ای از پیشینیان، همچون محقق اردبیلی، و بسیاری از فقیهان معاصر غیبت مخالفان را حرام و ناروا شمرده اند.دیدگاه صحیح، که در این مقاله به آن توجه شده، نظریه اخیر است؛ ا زاین رو، به منظور تقویت این دیدگاه و برداشتن موانعپیش رو، د رآغاز نظریه قول جواز مطرح و نقد گردیده و سپس نظریه محقق اردبیلی و دیگر پیروان این دیدگاه، بیان و با طر ح دلایلی چند تایید شده است.

کلیدواژه ها:

غیبت ، مخالف ، مومن ، مسلمان ، تحریم