نظریه ی دفاع آرایه ای و نوآوری اجتماعی شده در مقایسه با شبکه محوری و نوآوری شبکه محور (موردکاوی پدافند هوایی)

امروزه نوآوری به عنصری حیاتی برای موفقیت در عرصهی نبرد تبدیل شده است. شبکه محوری به طور عام و نبرد شبکه محور بهطور خاص، امروزه به عنوان رویکردی غالب در جهت نوآوری معرفی و نظریه پردازی شده است. این مقاله ضمن بررسی مختصرنظریه ی نبرد شبکه محور به صورت عمومی و نتایج و پیامدهای اتخاذ آن در عرصه ی پدافند هوایی به عنوان یک موردکاوی، برخیچالش های اساسی آن را مورد توجه قرار داده است. برای غلبه بر این چالش ها رویکرد معنی گرایی و به طور مشخص نظریه/دکتریندفاع آرایه ای (ندا) را معرفی می کند. موفقیت در نوآوری مداوم به صورت اجتماعی شده و غلبه بر چالش هایی از قبیل آگاهیاشتراکی وضعیت در شرایط متنوع صحنه ی نبرد و نیل به اراده ی مشترک میان عامل های خودمختار، در یک آرایه ی معنی گرا در اینمقاله نشان داده شده است. در ادامه، چارچوب تعامل پذیری شناختی براساس مفاهیم ندا معرفی و نشان داده می شود که با استفاده آن می توان به نتایج مورد انتظار از ندا دست یافت. در این چارچوب با آغاز از نیت فرماندهی از ابزارهای شناختی در استنتاج و برقراری روابط معنایی میان نیات استفاده شده است. با چارچوب تعامل پذیری شناختی امکان معماری سکوی آرایه فراهم می شود که روی آن، زبان برنامه ریزی قابلیت اجرا شده و موجب تکوین آرایه براساس نیت فرماندهی در وضعیت می گردد. این امر باتوسعه ی یک هستان شناسی نمونه در دامنه ی پدافند هوایی و معرفی راهکار برای توسعه ی موارد مشابه نشان داده شده است.

کلیدواژه ها:

نظریه ی دفاع آرایه ای ، نوآوری ، نوآوری اجتماعی شده ، نظریه ی نبرد شبکه محور ، چارچوب مفهومی معماری آرایه های دفاعی