بررسی آگاهی و نگرش تعمیرکاران خودرو نسبت به اصول ایمنی و بهداشت حرفه ای در شهرستان ابرکوه

مقدمه و هدف: اتومبیل ها در جوامع مدرن، از جمله منابع آلاینده و سمی شناخته شده قلمداد می شوند. تعمیر اتومبیل به طور بالقوه با رنج وسیعی از مخاطرات مواجهه است. مدارک، دال بر شکایت از جراحات، درد، علایم تنفسی، سرطان، اختلالات اسکلتی عضلانی، مشکلات چشمی و پوستی و خستگی دست، اضطراب که ناشی از بار کاری بالا و رضایت شغلی پایین میباشد. هدف از این مطالعه، بررسی میزان آگاهی و نگرش تعمیرکاران خودرو نسبت به مخاطرات بالقوه در این رسته شغلی می باشد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی-مقطعی تعداد 91 تعمیرکار اتومبیل در شهر ابرکوه با روش سرشماری مورد بررسی قرار گرفتند که تا حدودی تمامی جامعه آماری موجود را تشکیل دادند. جهت این امر، پرسشنامه محقق ساختهای دارای دو بخش اطلاعات دموگرافیک از جمله سن، تحصیلات و سابقه کاری و بخش سوالات آگاهی و نگرش نسبت به مسایل ایمنی و بهداشت طراحی و در میان 4 گروه تعمیرکاران از نظر اهمیت از نظر مخاطرات (مکانیک، تعویض روغنی، باطری سازی و صافکاری- نقاشی) توزیع شد. پس از بررسی وضعیت موجود، آموزشهایی نیز جهت ارتقای دانش افراد ارایه شده و پس از جمع آوری توسط نرم افزار SPSS نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته ها نشان داد سن با آگاهی و نگرش تعمیر کاران رابطه معنی داری (P> 0/05) نداشت. سطح تحصیلات تنها با آگاهی رابطه معنی دار داشت (P<0/05). به طوری که با افزایش سطح تحصیلات بر میزان آگاهی افراد افزوده شده بود. سابقه کار نیز با آگاهی و نگرش تعمیر کاران رابطه معنی داری را نشان نداد (P> 0/05). نتیجه گیری: به طور کلی سطح آگاهی تعمیرکاران در وضعیت قابل قبولی قرار دارد، اما برای افزایش سطح آگاهی و نگرش تعمیرکاران خودرو، برگزاری دوره های آموزشی چهره به چهره و میدانیی توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

اصول بهداشت حرفهای ، اتومبیل ، آگاهی و نگرش