ماهیت حقوقی طلاق توافقی در نظام حقوقی ایران

یکی از نهادهای حقوق خانواده و قانون حمایت از خانواده، نهاد طلاق توافقی است. طبق این نهاد زن وشوهر توافق خود را برای انحلال عقد نکاح و نیز حل و فصل تمام وابستگی های مالی و مسایلفرزندان مشترک به محکمه خانواده برده، با تحصیل گواهی عدم امکان سازش، زمینه جدایی خود را ازیکدیگر فراهم می کنند. حقوق خانواده از شرع و فقه اقتباس شده است؛ ولی طلاق توافقی تا آنجا کهمورد بررسی قرار گرفته است، از شرع و فقه اقتباس نشده است و در حال افزایش تدریجی قابلتوجهی است. ماهیت این توافق به درستی مالوم نیست؛ برخی محققان آن را همان طلاق خلع و مباراتو برخی دیگر نهادی ویژه می دانند. در این مقاله سای شده است ماهیت توافق و مقایسه آن با خلع ومبارات از منظر فقها و حقوق دانان به طور نظری مورد بررسی قرار گیرد. نظریه مقرون به صواب ایناست که طلاق توافقی متفاوت با خلع و مبارات است؛ از طرفی خود ماهیت خلع و مبارات در نظرحقوق دانان مضطرب و اختلافی است. اکثریت ایشان با پیروی از قانون مدنی آن را طلاق می دانند، امااز فحوای کلامشان عقد بودن آن حاصل می شود. باید گفت این توافق نه طلاق است، نه فسخ نکاح؛ بلکهخود دارای احکام و شرایط است و فقط از آثار طلاق تبایت می کند.

کلیدواژه ها:

طلاق ، طلاق توافقی ، خلع ، مبارات