سمانه امامی کوپایی - پژوهشگر دکتری معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی
ویدا نوروزبرازجانی - استادیار و عضو هیی تعلمی گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی
محمدجواد صافیان - دانشیار و عضو هییت علمی گروه فلسفه، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه اصفهان

بیان مساله: فهم اصیل از چیستی معماری پیش از مدرن (سنتی) و اتخاذ رویکرد و روشی مناسب درمواجهه با آن معماری، مساله ما در این پژوهش است. طرح این موضوع و پاسخ درست به آن، در دورانیکه خلا وجود آن در ادبیات پژوهشی معماری به خوبی دیده می شود؛ و عدم تبیین درست مساله، طرحنامناسب و پاسخ های سطحی و غیربنیادین به آن منجر به بی معنایی و آشفتگی در معماری معاصر امروزشده، ضروری است.هدف: این پژوهش با هدف تبیین روشی مناسب و جامع برای رویارویی درست با معماری سنتی و رسیدنبه حقیقت و چیستی معماری آن دوران طرح ریزی شده است؛ این مطالعه بر این فرض بنا شده کهپدیدارشناسی می تواند پاسخ مناسبی برای مسیله روش در مطالعات مرتبط با چیستی معماری سنتی باشد.روش: در این راستا با بازخوانی منظم منابع، و تفسیر محتوای مطالب و با استفاده از مطالعات کتابخانه ایو روش استدلال منطقی، به دنبال ایجاد نظمی منطقی در مطالب پراکنده و نامنسجم پیشین در ارتباط باروش پدیدارشناسی با پایبندی به تفکر پدیدارشناسی هستیم.نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان می دهد که تفکر تصوری و مواجه علمی و کمی با آثار معماری ما را بهدرک درستی از چیستی معماری نمی رساند، بلکه ما نیازمند رجوع به خود آثار هنری و همدلی و همزبانیبا آنها هستیم؛ تا با یافتن زبانی مشترک و هم سخنی با این آثار، مفاهیم بنیادین و ناگفته های آنها را آشکارسازیم. در این پژوهش مسیری را که می تواند ما را در فهم درست معماری سنتی یاری رساند را در هفتگام، حیرت و طلب، آشکارگی عالم بنا، پالایش ذهنی، این همانی ذهن و فضا، فهم پدیدارشناسانه از فضا،یافتن زبانی برای بیان و آشکارسازی معانی پنهان ترسیم کردیم.

روش کیفی، پدیدارشناسی، معماری سنتی، پدیدارشناسی هرمنوتیکی