اسداله گنجعلی - استادیار و عضو هییت علمی دانشکده معارف اسلامی و مدیریت دانشگاه امام صادق ع
احسان رحیمی - دانشجوی کارشناسی ارشد معارف اسلامی و مدیریت بازرگانی دانشگاه امام صادق ع

این مقاله در صدد تحلیل مبانی انسان شناختی پارادایم های جامعه شناختی سازمان و مدیریت براساس نظریات علامه طباطبایی و نقش آن در راستای شکل گیری پارادایم مدیریت اسلامی است. داده های این تحقیق با روش کتابخانه ای جمع آوری و با روش تحلیل مضمون بررسی شده اند. پس از ارایه گزاره های انسان شناسانه پارادایم های جامعه شناختی براساس تقسیم بندی بوریل و مورگان، گزاره های استنباط شده از اندیشه های علامه طباطبایی ، پیرامون انسان، در قالب دو زاویه تحلیلی وجودی و ماهوی : ارایه شده است. در پایان، گزاره های استنباط شده از اندیشه های علامه طباطبایی که در چهار دسته با گزاره های انسان شناختی پارادایم های جامعه شناختی سازمان و مدیریت نسبت سنجی شده که عبارتند از: 1. گزاره های تاسیسی بدیع؛ 2. گزاره های تایید کننده؛ 3. گزاره های تاسیسی متضاد و 4. گزاره های تکمیل کننده. در انتها مبانی انسان شناسی پارادایم های چهارگانه از منظر انسان شناسی حاصل از بررسی های انجام شده از منظر علامه طباطبایی ، تحلیل و بررسی شده است. یافته های این پژوهش نشان می دهد که از منظر انسان شناسی علامه طباطبایی نگاه پارادایم های جامعه شناختی سازمان و مدیریت اولا از زاویه تحلیل ماهوی بوده و ثانیا از ساحت طبیعت مادی انسان فراتر نرفته است. در نتیجه زاویه تحلیل وجودی و نیز بعد اول و سوم از زاویه تحلیل ماهوی انسان، دارای قابلیت ممتازی برای شکل گیری پارادایم مدیریت اسلامی می باشند

مدیریت، علامه طباطبایی به انسان شناسی، پارادایم، اسلام