مقایسه کاربرد امثال و حکم در شاهنامه فردوسی و مثنوی معنوی
- سال انتشار: 1397
- محل انتشار: فصلنامه مطالعات ادبیات، عرفان و فلسفه، دوره: 4، شماره: 1
- کد COI اختصاصی: JR_SLMP-4-1_015
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 498
نویسندگان
استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه سلمان فارسی کازرون
دانشجوی دکتر زبان و ادبیات فارسی دانشگاه سلمان فارسی
چکیده
امثال و حکم یک نوع ساری و جاری در ادبیات همه کشورها و ملت ها است. آثار ادبی به فراخور زمان و مکان تولید یافته، از این نوع ادبی به عنوان یک عامل موثر در فهم عاطفه بهره برده اند. اصولا یکی از موارد بلاغت آن است که شاعر بیتی بگوید که آن بیت حاوی مثل یا حکمت باشد و بدین وسیله کلام خود را تاثیر گذارتر و دل انگیزتر سازد. در شاهنامه فردوسی و مثنوی معنوی که از آثار بلیغ ادب فارسی و دارای مضامین مختلف هستند، به همراه دیگر عوامل از این عنصر نیز استفاده بسنده شده است. موضوع این پژوهش بررسی اشتراکات و افتراقت امثال و حکم در شاهنامه و مثنوی است. به نظر می رسد به کارگیری صنعت ارسال المثل در مثنوی نمودارتر و برجسته و در شاهنامه پنهان تر و پوشیده تر است و اشتراکات مضامین نیز ناشی از مسیله توارد و حاصل خرد جمعی انسان ها در طول دوره های تاریخی زندگی بشر است. مضامینی که هر عقل سلیم، آن را می پذیرد.کلیدواژه ها
امثال، حکم، شاهنامه، مثنوی، مولوی، سبکمقالات مرتبط جدید
- بررسی گذرا بودن عالم محسوسات در رباعیات بیدل دهلوی
- نقش بحران های هویتی در شعر شاعران معاصر ایران: مطالعه ای تطبیقی بر بحران های فرهنگی، جنسی، اجتماعی و زبانی
- بررسی مولفه های نقد اجتماعی مربوط به کودتای ۲۸ مرداد در اشعار نیما و سایه
- هوش مصنوعی و تحول در آموزش ادبیات فارسی: چالش ها و فرصت ها
- علوم و فنون ادبی در عصر هوش مصنوعی: بازتعریف روش های تدریس و پژوهش
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.