تاریخ انگاره ذکر در فرهنگ اسلامی
- سال انتشار: 1394
- محل انتشار: دوفصلنامه مطالعات قرآن و حدیث، دوره: 9، شماره: 17
- کد COI اختصاصی: JR_QHS-9-17_002
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 420
نویسندگان
استادیار گروه الهیات، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد آزادشهر، ایران
چکیده
از جمله رایج ترین رفتارهای عبادی در میان مسلمانان ذکر گفتن است؛ به یاد خدا بودن و ابراز این مرور ذهنی در قالب الفاظی آیینی و از پیش تعیین شده. همان قدر که ذکر گفتن از دیرباز در میان مسلمانان رفتاری رایج بوده، بحث در باره فضیلت شیوه های مختلف ذکر، اشکال بدعت آلود آن، و احیانا مرزبندی میان ذکر و رفتارهای عبادی دیگر نیز رواج داشته است. بدین سان، حجم گسترده ای از تالیفات دعایی عالمان مسلمان به بحث در باره شیوه های مختلف ذکر اختصاص یافته، و خاصه روایات فراوانی هم از بزرگان دین در این باره نقل شده است؛ روایاتی که بحث در باره اصالت آنها، تمییز میان اصیل و مجعولشان، و مشخص کردن زمینه تاریخیگسترش و رواج هر یک با مشکلات فراوانی روبه روست. یک راه حل قابل تصور برای تاریخ گزاری این قبیل روایات، مطالعه تاریخ تحول مفهوم ذکر در فرهنگ اسلامی است؛ کاری که در این مطالعه بناست بدان پردازیم. کوشش خواهیم کرد با مرور شواهد تاریخی و دسته بندی آنها تصویری واضح تر از تحولات این مفهوم در گذر زمان بازنماییم.کلیدواژه ها
ذکر، ذکر جماعی، ذکر فردی، ذکر کثیر، کارکرد ذکر، اداره القرآن، قصص، وعظ، تاریخ زیارتمقالات مرتبط جدید
- نقد و بررسی دیدگاه هارون یحیی در تعیین مصادیق اعجاز علمی قرآن کریم در موضوع خلقت انسان
- مطالعه تطبیقی تفسیر آیه ۳۲ سوره مبارکه فاطر از منظر تفسیر المیزان و تفسیرالتحریر و التنویر
- بررسی معیارهای معتبر قراءات قرآن کریم در جوامع حدیثی شیعه
- پژوهشی در باب امید از منظر آیات و روایات
- بررسی و تحلیل نقش استمرار «مبتدا و خبر» در پیوستگی سوره بقره (براساس یافته های «دانش» در باب زبان شناسی متن)
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.