پالایش فضای مجازی؛ حکم و مسایل آن از دیدگاه فقهی
- سال انتشار: 1395
- محل انتشار: دو فصلنامه دین و ارتباطات، دوره: 23، شماره: 49
- کد COI اختصاصی: JR_JRC-23-49_002
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 634
نویسندگان
دانشیار دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران
دانشجوی دکتری معارف اسلامی و فرهنگ و ارتباطات، دانشگاه امام صادق (ع)
چکیده
یکی از اقدامات سیاستی سلبی در سطح حاکمیت های ملی در جهت سالم سازی فضای مجازی، پالایش فضای مجازی است. در کشور ما، ایران نیز این اقدام در دستور کار جدی است و هر از گاهی شاهد خبرساز شدن آن و به راه افتادن گفتمان های موافق و مخالف آن در جامعه هستیم. این مقاله دارای دو سوال است: 1- پالایش فضای مجازی از نظر فقهی چه حکمی دارد (حکم شناسی) و 2- اجرای پالایش مجازی، چه مسایل و مشکلاتمستحدثه ای دارد (مسیله شناسی) پژوهش حاضر با روش توصیفی-تحلیلی به این نتیجه رسیده که پالایش فضای مجازی براساس وجوب نهی از منکر و حرمت تعامل با کتب ضلال ، می تواند یک فعل واجبتلقی گردد. بر اساس این حکم فقهی، 8 مسیله مهم فقهی مرتبط با اجرای پالایش مطرح شده است. مهمترین یافته های به دست آمده عبارتاند از: 1- قدر متقین محتوای پالایش شده، گمراه کننده است. 2- عامل و بازیگر پالایش هم حاکمیت است و هم مردم. 3- هشدار دادن و ارتقای سواد رسانه ای به عنوان نهی قولی از منکر لازمه اعمال پالایش به عنوان نهی فعلی از منکر است. 4- از باب حرمت تجسس، باید پالایش در سمت ارتباط گران و نه ارتباط گیران اعمال شود. 5- خودپالایشی و دیگر پالایشی هر دو مورد تاکید شرع است. 6- پالایش محتوای مجرمانه بر مسدودسازی تارنما و شبکه اجتماعی اولویت دارد. 7-مخاطب محوری در کنار محتواگرایی اصل مهمی در پالایش است که ما را به سمت پالایش رده بندی شده رهنمون می کند. 8- اصل برایت، توصیه به پالایش مبتنی بر فهرست سیاه دارد. 9- از نظر موضوع شناسی فقهی، اصل بر پایش ماشینی است و پایش انسانی عندالاضطرار و با حفظ شرایط است.کلیدواژه ها
پالایش، فیلترینگ، فضای مجازی، اینترنت، نهی از منکر، کتب ضلال، پیام گمراه گر، ممیزیمقالات مرتبط جدید
- تفاوت رویکرد اسلام و نظریه پردازان پست مدرن به مفهوم حقیقت دینی
- نظام انسان شناسی در اندیشه آیت الله مصباح یزدی (ره)
- تحلیل تطبیقی تصرف عدوانی و خلع ید در چارچوب آیین دادرسی ایران
- پژوهشی تدبری در کاربرد اسم جلاله«الله » در قرآن کریم با رویکردی درونقرآنی
- زیست مادرانگی در کشاکش نقشهای چندگانه: بازخوانی نقش مادر شاغل در پرتو آموزههای رضوی و روانشناسی معاصر
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.