کارایی نشانگر ناپیوستگی ساختاری محلی بر روی داده های لرزه ای سه بعدی در شناسایی ریز گسل های میدان گازی خانگیران در مقایسه با روش های همدوسی
عنوان مقاله: کارایی نشانگر ناپیوستگی ساختاری محلی بر روی داده های لرزه ای سه بعدی در شناسایی ریز گسل های میدان گازی خانگیران در مقایسه با روش های همدوسی
شناسه ملی مقاله: GCI14_193
منتشر شده در چهاردهمین کنفرانس ژئوفیزیک در سال 1389
شناسه ملی مقاله: GCI14_193
منتشر شده در چهاردهمین کنفرانس ژئوفیزیک در سال 1389
مشخصات نویسندگان مقاله:
نفیسه ظریف کریمی - دانش آموخته کارشناسی ارشد ژئوفیزیک (لرزه شناسی) موسسه ژئوفیزیک، دا
محمدعلی ریاحی - RRدانشیارRR موسسه ژئوفیزیک، دانشگاه تهران
خلاصه مقاله:
نفیسه ظریف کریمی - دانش آموخته کارشناسی ارشد ژئوفیزیک (لرزه شناسی) موسسه ژئوفیزیک، دا
محمدعلی ریاحی - RRدانشیارRR موسسه ژئوفیزیک، دانشگاه تهران
در این مقاله از دو روش ناپیوستگی ساختاری محلی و رد نرمالیزه ماتریس کوواریانس برروی داده های لرزه ای سه بعدی میدان گازی خانگیران واقع در شمال شرقی ایران جهت شناسایی ریزگسل های آن استفاده شدهاست. این روش ها بر یک مکعب سه بعدی داده لرزه ای اعمال شدهاند و یک مکعب سهبعدی ناپیوستگی بعنوان خروجی بدست آمدهاست. تشابه محلی ردلرزه ها در راستای خط چشمه، در راستای خط گیرنده و عمق بر مبنای روابطی بین ربع های مکعب تحلیل محاسبه می شود و ناپیوستگی لرزه ای بدست می آید. این روش ها نسبت به روش همدوسی سه ردلرزه ای همبستگی متقابل در مواجهه با نوفه توانمندترند. همچنین از نظر محاسباتی نسبت به همدوسی بر مبنای ساختار ویژه کم هزینه ترند چرا که در این روش ها نیازی به محاسبه ماتریس های کوواریانس بزرگ و مقادیر ویژه آن ها نیست.
کلمات کلیدی: RR رخساره های ساختاری، گسل، همدوسی، همبستگی متقابل، شباهت، ساختارویژه، ناپیوستگی ساختاری محلی، ماتریس کوواریانس
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/83399/