بررسی تطبیقی جلوه های ادبیات شگرف در دو رمان درخت انجیر معابد و کوابیس بیروت (علمی- پژوهشی)

ادبیات شگرف در حیطه نقد و انواع ادبی مطرح شده است. تزوتان تودروف در کتاب پیش درآمدی بر ادبیات شگرف به بررسی و تعریف آن پرداخته است. او معتقد است در متن ادبیات شگرف با رخدادهایی روبرو هستیم که مخاطب نمی تواند واقعی بودن آنها را تشخیص دهد، اما در طول رمان به درک درست می رسد و با توجیهات عقلانی و منطقی و در نظر گرفتن برخی شروط، ماجراها را طبیعی قلمداد می کند. در این میان، آثار برخی نویسندگان چون احمد محمود و غاده السمان در حیطه ادبیات شگرف جای می گیرد. نگارندگان در این مقاله، به تحلیل ساختاری و محتوایی رمان درخت انجیر معابد نوشته احمد محمود و رمان کوابیس بیروت نوشته غاده السمان، از منظر ادبیات شگرف، می پردازند. برای بررسی رمان ها، عناصر و شگردهای داستان نویسی را در دو اثر مورد بررسی قرار می دهیم. از میان این عناصر و تکنیکها، نوع توصیف شخصیت ها و زاویه دید وکانونی شدگی بیانگر تردید شخصیت است. مضمون، تداعی معانی و تقابل این امکان را به خواننده می دهد تا در برداشت هایش به تردیدی که در شخصیت و متن به وجود آمده است، پی ببرد. نکته دیگر اینکه هر کدام از عناصر و شگردها، یا در ایجاد تردید موثرند یا پیامد تردید به حساب می آیند.

کلیدواژه ها:

ادبیات تطبیقی ، ادبیات شگرف ، درخت انجیر معابد ، کوابیس بیروت ، عناصر و شگردهای داستان نویسی.