آموزش نوین محتوای مشترک شعر تجدد ایران، افغانستان و تاجیکستان در سده های 19 و 20 میلادی علمی- پژوهشی

روشنفکران ایران، افغانستان و آسیای میانه در اواخر سده 19 و اوایل سده 20 جبران عقب افتادگی کشورهای خویش را به طور جدی دنبال کردند. مفاهیم آزادی، وطن و نیز جای خالی مراکز آموزشی نوین از مباحثی بودند که در انسجام بخشی به تلاش های روشنگران نقش مهمی بر عهده داشتند. در سده های یاد شده، تحولات همه جانبه ای در ایران، افغانستان و آسیای مرکزی به وجود آمد. تحولات این عصر پدیده هایی سیاسی، فرهنگی و... بودند. شاعران به عنوان عناصر فعال فرهنگی، همگام با سایر روشنفکران، تغییر در اساس جامعه ستی و پیوستن به دنیای جدید را در راس رسالت شاعری خود قرار دادند. تلاش ادبا در این روزگار منجر به خلق ادبیات بیداری در ایران ، مشروطیت در افغانستان و جدیدیه در تاجیکستان شد. عوامل متعددی از جمله، عدم دسترسی به آموزش نوین از مسایلی بودند که موجب شدند شعرا در خلق آثار ادبی جدید مسیرهای مشابهی را طی کنند روشنفکران نو کردن محتوا و شیوه تعلیم و تربیت را درشمار مطالبات جدی خود قرار دادند اطلاعات این پژوهش از سریق کتابخانه ای جمع آوری و به شیوه توصیفی تطبیق داده شده اند نتایج پژوهش نشان میدهد که علی رغم اختلاف در نوع چالش های آموزشی پیش روی شعرای روشنفکر آموزش نوین یکی از پر بسامد ترین مفاهیم مشترک شعر این دوره بوده است

کلیدواژه ها:

جدیدیه-مشروطیت-آموزش نوین- بیداری