دوران / ملت سازی از راه درام بررسی تطبیقی چشم اندازهای بلند ایبسن و علی نصیریان با نگاهی به پرگنت و بلبل سرگشته

هنریک ایبسن (1906-1828) فعالیت هنری را با نگارش نمایشنامه های تاریخی، و با تاثیر از جنبش ملی گرایانه موسوم به ناسیونالیسم رمانتیک در نروژ آغاز کرد. نمایشنامه با شعر دراماتیک پرگت (1867) نقطه اوج این مرحله از زندگی هنری اوست. علی نصیریان ( - 1313) که در ایران بیشتر به عنوان بازیگر و ستاره سینما و تلویزیون شناخته شده است، در دهه های سی و چهل با تاثیر از اندیشه های ملی گرایانه دوره های پیش از خود به خصوص دوران مشروطیت - ، ایده نمایش ملی را مطرح و آن را در آثارش دنبال نمود. این مطالعه مقایسه ای به بررسی چشم اندازها و اهداف ملی گرایانه این دو نمایشنامه نویس می پردازد. در این گفتار پرگت به عنوان اثری که رویکرد ملی گرایانه متفاوت ایبسن را نشان میدهد، بررسی می شود. این اثر با نمایشنامه بلبل سرگشته (1335) مقایسه می شود؛ نمایشنامه ای که در آن نصیریان با بهره گیری از افسانه های بومی و عناصر فرهنگ عامه از جمله زبان، شعر و موسیقی، پویایی ویژه و نقش فعالی برای نمایش ملی ترسیم می کند.

کلیدواژه ها:

ملی گرایی ، هویت فرهنگی ، نمایش ، نروژ ، ایران ، هنریک ایبسن ، علی نصیریان.