مصطفی کدخدا حسینی - دانشجوی دکتری مهندسی آب، گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهر کرد
رسول میرعباسی نجف آبادی - استادیار گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهر کرد
حامد نوذری - استادیار گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا همدان
علی اصغر رستمی - دانشجوی کارشناسی ارشد استادیار مهندسی منابع آب، گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز

فقدان یا گسست در سری زمانی داده ھای بارش در بسیاری از ایستگاه ھای ھواشناسی، یکی از محدودیت ھای اصلی در مطالعات اقلیم شناسی و منابع آب است. در پژوھش حاضر از دو رھیافت ھوشمند برنامه ریزی ژنتیک و ماشین بردار پشتیبان به منظور بازسازی داده ھای بارش ماھانه چھار ایستگاه باران سنجی واقع در استان ھمدان، در دوره آماری 1370 تا 1389 استفاده شد. خلاء آماری ابتدا به کمک اطلاعات یک ایستگاه، سپس دو ایستگاه و در نھایت داده ھای سه ایستگاه، بازسازی گردید. نتایج نشان داد که با افزایش حافظه و تعداد ایستگاه ھای دخیل در مرحله آموزش، عملکرد مدل ھا بھبود می یابد. ھمچنین رھیافت ماشین بردار پشتیبان در بازسازی داده ھای بارش ماھانه ایستگاه سرابی و مریانج به ترتیب با ریشه میانگین مربعات خطا 12/9 و 11/4 میلی متر و ضریب ھمبستگی 0/93 و 0/95 نسبت به روش برنامه ریزی ژنتیک با ریشه میانگین مربعات خطای 13 و 12/2 میلی متر و ضریب ھمبستگی 0/93 و 0/95 از عملکرد بھتری برخوردار بوده است.

بارش ماهانه، خلاء آماری، روش های هوشمند، همدان