رویکرد اسلامی به روابط بین الملل در مقایسه با رویکردهای ریالیستی و لیبرالیستی

اسلام به عنوان یک دین جهان شمول رویکرد خاصی نسبت به ماهیت روابط بین الملل دارد که متفاوت از دو جریان اصلی نظریه پردازی نظریه پردازی در روابط بین الملل یعنی ریالیسم و لیبرالیسم می باشد. مکاتب موجود در روابط بین المل دارای مبانی هستی شناسی، معرفت شناسی و روش شناسی متفاوتی از هم می باشند، که این مبانی رویکرد آنها را نسبت به نظام بین الملل قوام می بخشد و در نتیجه دیدگاه آن ها نسبت به ماهیت روابط بین الملل متفاوت از هم می باشد. این پژوهش به دنبال بررسی تطبیقی مبانی هستی شناسی رویکرد اسلامی به روابط بین الملل با دو رویکرد ریالیسم و لیبرالیسم بوده و به این دو سوال پاسخ می دهد: مبانی هستی شناسی رویکرد رویکرد اسلامی روابط بین الملل چیست در پاسخ به پرسش های فوق دو فرضیه به موازات هم، مطرح شده است که به شرح ذیل می باشد: اول مبانی هستی شناسی نظریه اسلامی بین الملل، که از بعد انسان شناسانه نه مثل ریالیسم بدبینانه و نه مثل لیبرالیسم خوش بینانه است، بلکه ماهیت انسان ترکیبی از فطرت و غریزه، سیاست شناسی شرع محور، نظریه دولت خدامحور ، می باشد و لذا اصل حاکم بر روابط بین الملل اصلالت صلح است. دوم مهم ترین وجه تمایز رویکرد اسلامی به روابط بین الملل با دو جریان اصلی ریالیسم و لیبرالیسم در میانی هستی شناسی این نظریه می باشد که با توجه به این مبانی توانسته تفسیری از ماهیت روابط بین الملل ارایه دهد که نسبت به تفسیر دو رویکرد دیگر با واقعیت نظام بین الملل تطابق بیشتری دارد. روش تحقیق در این پزو هش تحلیلی و ابزار گردآوری از نوع اسنادی می باشد.

کلیدواژه ها:

ریالیسم ، لیبرالیسم ، روابط بین الملل ، هستی شناسی ، جنگ و صلح