سیدمحمدتقی علوی - استاد گروه حقوق دانشکده حقوق و علوم اجتماعی دانشگاه تبریز
خدیجه فیضی پوررفعت - دانشجوی کارشناسی ارشدحقوق خصوصی دانشگاه تبریز، وکیل پایه یک دادگستری

قوانین مسولیت مدنی بخشی مهم ازهسته مفاهیم اساسی درنظام های مختلف حقوقی است. تقصیربه عنوان واژه آشنادر این نظام عبارتست از تعدی و تفریط ازرفتارانسانی متعارف در شرایط وقوع حادثه که هرگاه شخصی متعارفدرهمان شرایط قرارمی گرفت مرتکب آن رفتار نمی شد . یکی ازپیش شرط های مسولیت خوانده درجبران خسارتتقصیر وی می باشد ، لکن تقصیرخوانده مبنای صرف مسولیت مدنی او نبوده ودربرخی مواردشرطوجودتقصیرجهت جبران خسارت ، به طورکلی ازمعادله حذف شده وزیاندیده علی الاصول جهت مطالبه خسارتاز خوانده، نیازی به اثبات تقصیروی نخواهدداشت.نقش تقصیردرجبران خسارت زمانی چهره آشکارتری به خودمیگیردکه خوانده، مرتکب غفلت قابل اغماض، دروقوع فعل زیانبار شودکه حدوث امر مزبور سبب می شود تادادرس با عنایت برمیزان تقصیر وی، درصدورحکم برمیزان خسارت قابل پرداخت،تخفیف قایل شود.این مقالهتلاشی است درجهت مطالعه نقش تقصیردراثبات مسولیت قهری، درارکان نظام مسولیت مدنی و جبران خسارت زیاندیده با شناخت عوامل توجیه گرتقصیر در ورود خسارت که درنهایت سبب ارتفاع مسولیت مدنی خوانده خواهدشد.

نقش تقصیر،مسولیت قهری، ارکان نظام مسولیت مدنی، جبران خسارت، اثبات مسولیت مدنی