پروتکل مسیریابی اجتناب از ناحیه تهی با رویکرد کاهش انرژی مصرفی در شبکه های حسگر بی سیم زیرآب

شبکه بی سیم یک تکنولوژی جدید است که دارای کاربردهای گسترده ای می باشد. ویژگی هایمنحصربه فرد شبکه های حسگر صوتی زیرآب، مانند توپولوژی پویا و چگالی پایین، باعث شده است که اینشبکه ها، با بهره مندی از کانال آکوستیک تفاوت زیادی با نمونه زمینی آن داشته باشند. ارتباطات صوتی درشبکه های حسگر زیرآب، برخلاف ارتباط فرکانس رادیویی در شبکه های زمینی، به دلیل شرایط محیطپیرامون، تحت تاثیر عواملی چون اتلاف انتقال، نویز، چند مسیره شدن، پهنای باند پایین و تاخیر انتشار بالاو متغیر هستند. از طرفی به علت ویژگی های خاص محیط زیرآب، نودهای حسگر مختص این محیط با نوعزمینی آن در مواردی همچون هزینه، انرژی، ناحیه تهی در مسیریابی، حافظه و غیره متفاوت هستند. نودهااغلب با باتری تغذیه میشوند و شارژ مجدد نودها مشکل است. همچنین چالش هایی که در شبکه هایحسگر بی سیم زیرآب با آن مواجه هستند، ایجاب می کند که معیارهای جدیدی برای طراحی پروتکل هایمسیریابی، در شبکه های حسگر بی سیم زیرآب، در نظر گرفته شود. ازاینرو، داشتن پروتکل مختص اینشبکه ها که طراحان آن ویژگی های محیطی را در طراحی آن مدنظر قرار داده باشند بشدت محسوس است.در این پایاننامه، یک پروتکل مسیریابی برای اجتناب از ناحیه تهی ارایه شده است. در این پروتکل، بااستفاده از یک تابع وزن برای نودهای همسایه، یک مجموعه مناسب از نودهای پیش برنده انتخاب می شودو بسته داده برای نودهای داخل مجموعه ارسال می گردد. انتخاب تابع وزن بر اساس انرژی مصرفی و عمقنودهای همسایه و انتخاب مجموعه نودهای پیش برنده بر اساس درصد پیشرفت هر نود همسایه نسبت بهچاهک انجام می گیرد. در نهایت، پروتکل پیشنهادی با استفاده از نرم افزار- 2NS شبیه سازی شده است. نتایج شبیه سازی نشان میدهند که پروتکل پیشنهادی با اجتناب از ناحیه تهی و انتخاب مناسب مجموعهنودهای پیش برنده بر اساس تابع وزن، میزان مصرف انرژی را نسبت به پروتکل مشابه بهبود می بخشد.

کلیدواژه ها:

شبکه های حسگر ، مسیریابی ، شبکه حسگر بی سیم زیرآب ، ناحیه تهی ، انرژی مصرفی